Een eigentijds verhaal geweven rond de klassiekers Faust en Mefisto

https://indeboekenkast.com/2020/10/11/memoires-van-hendrikus-johannes-gustav-faust-jr/

Deze roman is een mix van een eigentijds verhaal verweven met de ideeën uit de roman Mefisto van Klaus Mann en het toneelstuk Faust van Goethe. De auteur wil met deze creatieve titels onze klassiekers opnieuw onder de aandacht brengen.

Deze roman is een bizarre, maar ook interessante poging om oud en nieuw te versmelten tot een geheel.

Hendrik slijt zijn dagen sinds kort in een verzorgingstehuis. Hij redeneert dat, zolang hij nog weet wie op de foto’s staan, hij geen slachtoffer van jongdementie is, maar is dit wel zo?

Wanneer Marjolein langskomt, die de levenservaringen van zijn leeftijdsgenoten wil verzamelen, wordt er iets getriggerd in hem en besluit hij om zijn bijzondere memoires te schrijven.

Door al vroeg te focussen op het licht hoopte hij het donker van zijn persoonlijkheid te kunnen verbergen. Toch verliep dit niet van een leien dakje, integendeel, altijd was er iets wat zijn plannen dwarsboomde . Hij probeerde het bijvoorbeeld in de kerk en in de politiek, maar door traumatische gebeurtenissen kwam zijn droom nooit uit. Zijn geloof in de mens en de kerk was geknakt en toen hij dan ook in de liefde zwaar getroffen werd, sloot hij zich af en ging op zoek naar heling.

Zijn zoektocht naar zijn roots brengt voor hem antwoorden die duidelijk maken dat zijn familie al generaties lang onder de invloed is van vreemde krachten. Hendrik beslist dat de naam Hendrikus Johannes Gustav Faust Jr. beter past bij hem door zijn verleden en de ervaringen van de generaties voor hem.

Het eerste gedeelte van deze novelle leest vlot, is gedurfd en doet nadenken. De auteur gebruikt soms mooie zinnen die me raken, het verhaal is boeiend en ik leef mee met de trauma’s die de onfortuinlijke man meemaakt. Het idee over het zoeken naar zijn roots is origineel uitgewerkt en wordt samengebracht in een mix van de gedachten uit Mefisto en Faust.

Het is duidelijk dat de auteur veel research deed en de bestaande klassiekers met veel interesse vermengde in deze novelle. Waar het schoentje knelt, is de schrijfstijl van het tweede deel. In het eerste stuk over Hendrik Westgeest ga ik mee op reis met het hoofdpersonage. Het duivelse stuk daarentegen is niet prettig leesbaar, lijkt soms op een opsomming en boeit me niet. Eigenlijk is het idee erachter wel knap en had het door een levendiger uitwerking ook een meerwaarde kunnen zijn, nu is het dat echter niet.

Nadat Hendrik onderzocht heeft, wie hij echt is en waar hij vandaan komt, transformeert hij in zijn nieuwe ik. In dit stukje herken ik opnieuw de vertelkunst van de auteur. Spijtig genoeg komt het einde te abrupt en had dit vervolg van zijn leven nog verder uitgewerkt mogen worden.

Het verhaal over de obscure invloeden had meer impact gehad als de auteur beeldender geschreven had of me een verbinding had laten voelen met de hoofdpersonages. Hoewel het eerste deel vaak koel en rationeel is, prikkelt het door de verborgen emoties en de prettige schrijfstijl. Spijtig genoeg ontbrak dit in het vervolg van het verhaal.

Na het dichtslaan van het boek vraag ik me af, of het voorbestemd was dat het duister op het pad kwam van deze vreemde man of dat al deze zaken uit zijn fantasie en misschien wel demente brein gecreëerd zijn. Of misschien zat de duivel wel in Hendrik zelf?

*** en halve ster

Meer leuke reviews lezen, kijk op indeboekenkast.com