Wat is dit een beklijvende faction- thriller !

Het bloed van de zwaan is mijn eerste boek van deze Vlaamse auteur maar het zal zeker niet mijn laatste zijn!

Hugo Luijten is naast schrijver ook historicus en dat merk je in deze beklijvende thriller die gebaseerd is op waargebeurde feiten .

Wat ben ik blij dat ik dit boek voor Thrillerlezers! vooruit mocht lezen . Zo kreeg ik de kans om als één van de eersten ondergedompeld te worden in de wereld van deze zieke geest.

In de jaren 20-30 was heel Düsseldorf in de ban van meerdere gruwelijke misdaden. Het aparte duo Pizko en Meisters kreeg de ondankbare taak om op zoek te gaan naar het kwaad.

Ondanks tegenwerking vanuit de top , foute veronderstellingen en een kluwen aan gemist bewijs bleven ze halsstarrig doorgaan. Meisters werd zelfs meermaals op een zijspoor gezet en het is knap hoe deze man toch bleef vasthouden aan zijn ideeën.

Lang wil men in het geteisterde Düsseldorf niet geloven dat slechts één iemand tot zulke onuitspreekbare dingen in staat is . De plank wordt compleet mis geslagen maar toegeven dat je fout zit, dat doe je toch niet. Het publiek en de pers wil een dader en zal die dus krijgen.

Vanaf de start van dit ongelofelijke verhaal verdwijn ik en loop ik rond in Düsseldorf waar de angst en haat voor bepaalde groepen pijnlijk voelbaar zijn. Egotripperij, vooroordelen en politieke spelletjes zijn er doodnormaal. Zoals vaak bij het zoeken naar seriemoordenaars is dit misschien wel de hoofdreden dat de dader zo lang door de mazen van het net glipt .

Wanneer ik eenmaal kennis maak met Peter Kürten ben ik omver geblazen en geïntrigeerd. Deze schijnbaar charmante man blijkt een slimme wolf in schaapskleren.

Peter Kürten wil immers niet gepakt worden maar wil wel in de schijnwerpers staan . Hij lacht vaak met de 'knullige onderzoekers' en keert zelfs terug naar de plaats delict. Als hij vergeten lijkt te zijn krijgt hij door een sluwe zet opnieuw alle aandacht .

Hoewel deze man erg geslepen is , wordt zijn drang onbeheersbaar en het zijn de roekeloze acties die hem uiteindelijk de das omdoen.

Dit eerste deel uit een nieuwe serie gebaseerd op bestaande seriemoordenaars is niet voor doetjes en sommige scènes blijven voor eeuwig op mijn netvlies gebrand staan.

Toch heeft deze thriller balans omdat naast de weerzinwekkende acties ook plaats is voor een bijtende humor .

Door deze aanpak kruip ik in het hoofd van de afgrijselijke dader. Wat mij raakt is dat Peter ondanks zijn afwijkingen op zijn manier toch liefde voelt voor zijn vrouw . Heel het boek lang hoop ik ook ergens verklaringen te vinden voor zijn onmenselijke gruwel. Dit natuurlijk tegen beter weten in want als normale mens is wat hij denkt en doet niet onder woorden te brengen.

Het bloed van de zwaan toont een sombere tijdsgeest waarbij extreemrechts in opkomst is en discriminatie
van de slachtoffers ervoor zorgt dat vele vrouwen zwijgen omdat ze toch niet geloofd worden. De vraag is natuurlijk of in deze moderne tijd de vooroordelen van toen verdwenen zijn.

Ook nu durven vele slachtoffers van misdaden zich nog steeds niet te laten horen en net zoals toen voelen ze zichzelf vaak schuldig.

Wat mij bijblijft van 'Het bloed van de zwaan' is naast de personages vooral het gevoel van frustratie en boosheid. Meermaals was ik geschokt door het geblunder, getouwtrek en de invloed van de media en politiek .

Het is godgeklaagd dat een geflipt karakter hierdoor zo lang kon blijven doorgaan met zijn beestachtig gedrag.

5 kraaien