Luchtig boek, ideaal bij een kopje koffie

Dit boek gaat over Iris, één van de drie barista's. Ze heeft een relatiecrisis met David en is tegelijkertijd smoorverliefd op haar baas Luigi. Ondertussen komt ze er ook achter dat ze liever barista is dan psycholoog en droomt ze van haar eigen taartenwinkel.

Na Laura leren we dus nu Iris kennen. Aan de ene kant vind ik het wel origineel dat Elsbeth Witt deze personages scheidt (i.p.v. drie boeken waar ze alle drie evenveel in voorkomen), maar aan de andere kant vind ik het wel jammer dat we nu niets meer te lezen krijgen over Laura en Malik. Buiten enkele vernoemingen, lees je niets meer over hen.

Het boek is onderverdeeld in exact 20 hoofdstukken. Kenmerkend, en dit valt me nu echt wel op t.o.v. andere boeken, zijn de kleine cliffhangers in het boek. Het lijkt alsof je een soap volgt en dat de hoofdstukken de verschillende afleveringen zijn en het einde van het boek dan de laatste aflevering van het seizoen.

De schrijfstijl van Elsbeth Witt is weer enorm vlot. Je vliegt doorheen het boek. De locaties worden ook goed beschreven (een huis met een witte bank, zwart salontafel en een roze tapijt; hoe kom je erop? :p ). Aan de schrijfstijl niets op aan te merken dus.

Het is een enorm luchtig boek, heerlijk om te ontspannen. Verstand op nul en genieten maar.