Weer een heel goed boek van Coppers!

De cover is in het mooi grijs. De aandacht wordt weliswaar getrokken door de naam "Toni Coppers" en de titel. Wanneer je aandachtiger naar de cover kijkt, zie je de voetstappen in de sneeuw die leiden naar de alleenstaande villa. Die villa speelt een rol in het verhaal.

Dit nieuwe verhaal met Liese Meerhout speelt zich weer af in het Antwerpse. Op de kalender is het begin december, ijskoud en er hangt sneeuw in de lucht. Een busje met Britse vertegenwoordigers van reisagentschappen knalt tegen een kantoorgebouw. Eén van de slachtoffers is de Belgische chauffeur, geen onbekende bij de Antwerpse politie. Eerst leek het op een spijtig ongeval, maar nadien blijkt het moord te zijn. Het team van Liese wordt op de zaak gezet. Nadien worden nog enkele moorden gepleegd en ook Liese loopt gevaar. De puzzelstukjes vallen al snel in elkaar, maar de dader te pakken krijgen is gemakkelijker gezegd dan gedaan...

In dit boek zijn er geen genummerde hoofdstukken te vinden. Er zijn uiteraard hoofdstukken, maar die worden ingedeeld in dagen. Elke dag is één hoofdstuk. Dit maakt dat het lange hoofdstukken zijn, wat voor een hoofdstuk-tot-hoofdstuk-lezer zoals ik het minder aantrekkelijk maakt. Uiteindelijk vormt dit niet zo'n groot probleem. Ik ben eventjes een pagina-tot-pagina-lezer geworden. Het indelen van de dagen vind ik wel goed gevonden.

De schrijfstijl van Toni Coppers blijf ik geweldig vinden. Het is beeldend geschreven en heeft een grote portie humor. De interactie tussen de personages tovert ook af en toe een glimlach op mijn gezicht.

Aangezien dit boek in het Antwerpse afspeelt, herken ik veel plaatsen, waardoor het boek nog "echter" lijkt af te spelen in mijn hoofd. In de boeken toen Liese nog in het Brusselse werkte, was deze locatieherkenning nog niet aanwezig. Als Toni Coppers nu over locaties als de Amerikalei, de kathedraal, de zoo, ... begint te schrijven, kan ik dat beeld meteen in mijn hoofd opnemen. Ik vind het gewoon leuk om die locaties te herkennen.

Ondanks dat dit boek het negende boek in de Liese Meerhout-reeks is, hoef je niet per se alle boeken gelezen te hebben. Vaak blikt Toni Coppers met korte zinnen terug naar de geschiedenis. Het is geen gemis om het verhaal te volgen, wel een gemis omdat je steengoede boeken nog niet gelezen hebt. ;-)

Dit negende boek vond ik weer een toppertje. Ik ben benieuwd naar de reeks op VTM, maar ook naar het volgende boek dat in het voorjaar van 2016 zal verschijnen. :-)