Humoristische toonzetting

Catherine Cookson was een van de meest populaire auteurs van de vorige eeuw, en hoewel dit voor mij pas de tweede roman was die ik van haar las, begrijp ik nu al waarom. Er zit behoorlijk wat vaart in de verhalen, en voor de tweede maal las ik over een sterke vrouw die haar niet al te rooskleurige situatie overwint.

In deze roman valt vooral de hilarische dynamiek tussen de vrouwelijke hoofdpersoon en haar baas op. De eenzame Jinny is pas eenentwintig als ze geïnstalleerd wordt als de secretaresse van de onbehouwen directeur van het staalbedrijf waar ze werkt. Ondanks haar verlegen aanleg heeft ze meteen een klik met de grofgebekte vijftigplusser, en blijkt ze uitermate opgewassen te zijn tegen zijn manier van doen. Binnen de kortste keren is ze zijn vertrouwelinge, en wordt ze zelfs opgenomen in zijn familie.

Ook speelt er wat romantiek in het verhaal, al voert dat niet de boventoon. Jinny blijkt wat ouderwets in haar opvattingen, zo voelt ze er bijvoorbeeld niets voor om te "hokken", maar ze zou wel graag trouwen met een nette man, en er komen wat dat betreft ook een paar gegadigden voorbij.

Ondanks een vreselijk ongeluk dat op een gegeven moment plaatsvindt, blijft de toonzetting gedurende het grootste deel van het boek toch vrij komisch en humoristisch. Ik vond het een echte feelgood dat je uiteindelijk met een glimlach dichtslaat. Wel vond ik bepaalde aspecten van het verhaal enigszins anachronistisch; het speelt zich af in de tweede helft van de jaren 80, maar centrale verwarming en computers op kantoor lijken nog totaal niet in zwang. Maar dat doet aan het verhaal natuurlijk niets af.

****1/2

ps. Minpuntje voor de uitgever: waarom is de oorspronkelijke titel "the cultured handmaiden" in godsnaam vertaald met het nietszeggende "in jouw armen"? Dat slaat echt nergens op.