Met alleen goede dialogen red je het niet

Gevatte, humorvolle dialogen. Dat was de eerste indruk toen ik de eerste paar hoofdstukken had gelezen. Deze auteur kan schrijven! En dat vind ik nog steeds nu ik het boek dichtgeslagen heb. Maar meer dan drie sterren kan ik het toch niet geven, want het verhaal, het plot, is, als ik heel eerlijk ben, redelijk slaapverwekkend. Er gebeurt praktisch niets. En het gekke is, dat de auteur de nodige ingrediënten wel heeft opgevoerd om er iets spannends van te maken.

Want dit is nu zo'n typische feelgood waarbij de love interest en de hoofdpersoon om elkaar heen draaien, en waarbij je als lezer al na het lezen van de flaptekst weet dat ze elkaar helemaal tegen het einde zullen vinden. Daar verklap ik niks mee, dat hoort gewoon in zo'n boek, dat is het verwachtingspatroon. Maar dan moeten er gedurende het verhaal wel de nodige tegenslagen overwonnen worden, soms heftige gebeurtenissen plaatsvinden, knetterende ruzies, demonen uit het verleden waar tegen gestreden moet worden, of, zoals je wel vaker ziet, er wordt een derde figuur opgevoerd, bijvoorbeeld een concurrent voor de love interest die uiteindelijk aan de kant wordt geschoven.

Niets van dat alles. Nu ja, die concurrent wordt nota bene wel geïntroduceerd, maar daar blijft het ook bij. Het gebeuren vormt niet eens een haakje in de verhaallijn. En dat is het manco van dit boek: de pit ontbreekt volledig. Er is slechts de bindingsangst van de hoofdpersoon, geen karakterontwikkeling, helemaal niks. Ja, de dialogen. Die zijn ontzettend sterk. Maar daar red je een boek niet mee. Hooguit dat ik het zonder die dialogen waarschijnlijk zelfs maar 2 sterren had gegeven. Jammer.