Vlinder van Altgarden

Creston Bronzeck woont in Altgarden, een vliegende stad opgebouwd uit platformen. Hij heeft hier een rustig leven waarin hij graag dingen uitvindt. Alleen wordt de rust in de stad verstoord door een terroristische groep, de vlinders van Altgarden. Zij zijn het niet eens met de manier waarop de baron de stad bestuurt en willen dit veranderen. Hierbij hebben ze veranderingen aangebracht in de technologie waardoor de stad in de lucht kan blijven. De baron verplicht Creston te onderzoeken wat de vlinders hebben gedaan met deze technologie. Maar tegelijkertijd verplichten de vlinders hem zich juist tegen de baron te verzetten.

Het verhaal begint met een inleidende proloog. Hierin krijg je voor het eerst een beeld van Creston, maar ook van de wereld waarin het verhaal zich afspeelt. In dit kleine stukje van het verhaal werd er al een goed beeld geschetst van Creston zijn persoonlijkheid. Ook is deze proloog goed om duidelijk het verschil te merken tussen de levenswijze op de verschillende platformen in de stad. Deze proloog bevatte al veel belangrijke informatie, maar werd geen opsomming, het was al goed in het verhaal verwerkt. Heel knap dat zoveel belangrijke informatie in een klein, vlot te lezen stukje gezet kan worden.

Langzaamaan komt de spanning in het verhaal. Het begint redelijk rustig maar hoe verder in het boek, hoe spannender het wordt. In het begin had ik dan ook wat moeite om verder te blijven lezen, maar dit veranderde gelukkig. Tegen het einde toe moest ik gewoon weten hoe het verhaal af zou lopen en kon het boek niet weggelegd worden.

Hoewel het grote deel van Creston zijn karakter duidelijk is, kon ik me toch niet goed in hem inleven. Dit kwam vooral omdat hij als een slim personage wordt neergezet, maar toch maakte hij naar mijn gevoel een aantal domme beslissingen. Er waren dus een aantal momenten dat ik het gevoel had dat zijn acties niet overeenkwamen met zijn karakter.

De verhaallijn zelf vond ik goed. Bij bepaalde delen had ik het gevoel dat het wel vaker in een boek voorkwam, maar dit ging om kleine stukjes. Al deze kleine herkenbare stukjes samen maakten dit boek juist herkenbaar maar toch origineel.

Wat ik ook een voordeel vond was dat dit verhaal echt afgesloten is. Meestal zijn fantasy boeken een deel van een reeks en moet je na het eerste boek het volgende lezen. Maar indien je eens een fantasy tussendoor wilt lezen zonder meteen meerdere boeken te moeten lezen, is dit wat je zoekt.