Gemengde indrukken

Het zou niet eerlijk zijn om te zeggen dat ik dit boek goed vond. Hoewel het verhaal helder is, voelt het in 2025 onmiskenbaar gedateerd aan. De relaties die draaien om hiërarchie en ras komen wellicht beter over bij een zwart publiek dan bij lezers zoals ik, wat een zekere afstand schept.
Wat wel aangenaam leesbaar is, zijn de levendige dialogen. Vooral de onverwachte reacties zorgen voor een frisse dynamiek en maken bepaalde scènes intrigerend. De complexe relatie tussen Son en Jadine deed me sterk denken aan het klassieke "Woeste Hoogten" van Emily Brontë, wat een boeiend element toevoegde.
De dromen en metaforen daarentegen spraken me niet echt aan; ze voelden eerder overbodig. Hoewel er soms diepzinnige filosofische gedachten naar voren komen, blijft het jammer dat deze niet verder worden uitgewerkt.
Kortom, dit boek heeft zeker zijn momenten, maar het wist mij niet volledig te overtuigen.