Wederom schitterende roman

Zoals in veel van Merciers boeken ontvouwt zich ook hier geleidelijk een volledig portret van de personages. Niet doordat zij zichzelf analyseren, maar omdat zij zichtbaar worden door de ogen van anderen. In deze roman wordt pijnlijk duidelijk hoe jeugdherinneringen en overtuigingen later een heel andere betekenis kunnen krijgen. Iedere karaktertrek blijkt geworteld in persoonlijke ervaringen uit het verleden, wat de roman een grote psychologische diepgang geeft.

Ook in dit boek keren Merciers vertrouwde thema’s terug: rechtvaardigheid, verantwoordelijkheid en de invloed die anderen op ons leven uitoefenen.

Toch waren er twee elementen die me iets minder aanspraken. Het verhaal van Kohlhaas was mij volledig onbekend, waardoor bepaalde verwijzingen minder krachtig binnenkwamen. Daarnaast blijft het lot van de tweeling, vooral de kwestie rond de abortus, opvallend onbesproken.

Maar het mooiste blijft het woord dat Mercier in al zijn boeken zo treffend weet te vangen: geborgenheid.