zomer om nooit te vergeten

Voor wie, net als Gigio, de jaren ’70 bewust heeft meegemaakt, is dit boek een nostalgische trip vol herkenning. De sportieve triomfen van Merckx en Ickx, de grote en kleine faits divers van 1972 – je ziet ze weer voor je.

Het verhaal prikkelt ook de persoonlijke herinneringen:
Wanneer hebben mijn ouders mij voor het eerst iets wijsgemaakt? Was het bij de Paasklokken of Sinterklaas? Had ik mijn eigen jeugdliefje? Was ik ook ooit zo fanatiek met een hobby bezig?

De kracht van Veronesi
Veronesi is een meester in het rekken van spanning. Hij zet de tijd stil, laat de twee maanden zomervakantie van Gigio bijna seconde voor seconde voorbijtrekken. Elk hoofdstuk dwingt je om door te lezen.

Maar dan…
En dan komt de climax – en die voelt als een ballon die langzaam leegloopt. Waar de opbouw traag, gedetailleerd en meeslepend is, wordt het einde er in een paar bladzijden doorheen gejaagd. Sommige wendingen voelen geforceerd en onwaarschijnlijk: hoe kon de vader een affaire hebben als hij altijd thuis of op het werk was? En hoe kunnen overbezorgde ouders zó blind zijn voor wat er in hun gezin speelt?

Eindoordeel
Prachtige sfeer, meesterlijke spanningsopbouw en een vleug weemoed – maar het slot laat steken vallen. Lees het voor de weg ernaartoe, niet voor de bestemming.