Dystopische thriller in actuele setting

Suzanna Esther schreef 2020 Kamp Alpha De pest meester al voordat de wereld te maken kreeg met het Covid-19 virus en quarantaine en mondkapjes bijna een normaal onderdeel van onze samenleving zijn geworden. Wat dat betreft wijkt de dystopische toekomst die Suzanna Esther schetst niet zo heel veel af van de wereld waarin we nu leven. Maar daarmee houdt de vergelijking gelukkig ook volledig op. Het virus zelf en met name de verregaande maatregelen van de overheid zijn van een totaal andere orde.

In 2020 Kamp Alpha wordt, volgens de overheid, de mysterieuze bacteriële infectieziekte verspreid door (huis)dieren. De onlangs afgestudeerde laborant Warner Rosenboom trekt vlak voordat alle monsters volgens protocol worden overgedragen aan het Centrum voor Diagnostiek een totaal andere conclusie. Zijn onderzoek wordt door niemand serieus genomen en plaatst hem beroepshalve in een isolement. Wat de rol van Warner Rosenboom en zijn onderzoek in het verhaal is blijft lange tijd onduidelijk. De maatregelen die vervolgens door de overheid worden genomen om verdere besmetting te voorkomen, zorgt voor een tweedeling in de maatschappij. De grondbeginselen voor een nieuwe politieke partij, die nogal wat NSB-trekjes vertonen, zijn daar in grote mate debet aan. Als Sophie Duval, een van de oprichters van deze partij, de kliklijn in het leven roept wordt de sfeer nog grimmiger. De samenleving die Suzanna Esther schetst is een wereld waarin angst de boventoon voert en mensen niet aarzelen om buren, vrienden en kennissen te verraden. Razzia’s zijn aan de orde van de dag, mensen verdwijnen of worden tegen hun wil in quarantaine vastgehouden, dieren worden in beslag genomen en zonder pardon afgemaakt.

Hoewel de rol van Sophie Duval in het begin groot is, verdwijnt zij in de loop van het verhaal naar de achtergrond en wordt de focus gelegd op haar partner Arjen Terlinde. Hun relatie verslechtert als Arjen weigert zijn hond op te geven en een breuk is onvermijdelijk. Er zit voor hem niets anders op dan onder te duiken en zich op te geven voor het verzet om zo zijn hond te redden. Ook vrijbuiter Lisette ‘Li’ Jaring weigert te voldoen aan de eisen van de overheid en meldt zich net als Arjen bij het verzet. Dit avontuur leidt hen naar duistere wouden, tentenkampen en dreigende situaties die doen vermoeden dat het verzet niet leidt naar veilige oorden voor de huisdieren en hun baasje maar dient om ongehoorzame burgers in de val te lokken.

Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, waarvan het perspectief van Arjen en Li het meest uitgewerkt is. Hun perspectief is ook het meest interessante omdat je via hun doen en laten ervaart hoe die nieuwe angstmaatschappij eruitziet. Hun vlucht is een spannende reis, waarin ze zich al snel afvragen of ze de juiste keuze hebben gemaakt. Hun twijfel doet ze besluiten om hun eigen weg te kiezen in plaats van zich aan te sluiten bij het verzet. Tijdens deze nieuwe vlucht kunnen ze niemand vertrouwen en samen met Arjen en Li wantrouw je iedereen die op hun weg komt. De spanning is vooral psychologisch en onderhuids. Pas op het eind loopt de spanning echt op als Suzanna Esther een onverwachte twist aan het verhaal geeft. Een twist die ervoor zorgt dat het onbehaaglijke gevoel dat je tijdens het lezen voelt verder wordt opgeschroefd. Heeft hun vlucht geleid naar een wereld waar zowel zij als hun huisdieren veilig zijn of komen ze misschien in nog wel grotere nachtmerrie terecht? Op het eind komen de verschillende verhaallijnen bij elkaar, maar dat leidt (nog) niet naar antwoorden op alle vragen. Daarvoor zullen we moeten wachten op het vervolg, dat hopelijk niet al te lang op zich zal laten wachten.