Lezersrecensie
Heerlijk eerste deel van trilogie in Franse sferen
Bestemming Parijs is het eerste deel van de trilogie van Mirjam Mieserius met de vriendinnen Chloe, Sofia en Lizzy. Ik verkeerde even in de veronderstelling dat Chloe en Guillaume de hoofdrollen zouden vervullen in dit verhaal. Hoewel het zich wel toespitst op de ontwikkeling van hun relatie, komen ook Sofia en Lizzy nadrukkelijk hun rol opeisen.
De kennismaking met de vrouwen begint met Chloe. Het kan niet anders dan dat je haar meteen aardig vindt. Ze laat eindelijk haar grote droom uitkomen om Parijs en nog belangrijker alle plekken waar haar grote idool Hemmingway is geweest te bezoeken. Tegelijkertijd krijg je ook medelijden met haar omdat ze zich door haar manipulatieve moeder in een huwelijk laat dwingen met Peter, de meest saaie man die je kan bedenken en die niets van haar passie voor boeken begrijpt. Gelukkig loopt ze al snel Guillaume tegen het lijf die die passie wel met haar deelt. Dat er zich iets romantisch ontwikkelt tussen hen komt natuurlijk niet als een verrassing. Sorry voor Peter, maar ik hoopte echt dat Chloe hem aan de kant zou schuiven en voor haar eigen geluk zou kiezen. Maar dat is niet zo vanzelfsprekend, zeker als Peter opeens zijn opwachting in Parijs maakt met in zijn kielzog Chloe's afgrijselijke moeder aan wie je direct een hekel krijgt.
De persoon die je ook niet direct in je hart sluit is Lizzy : ze voelt zich Gods geschenk aan de mensheid en verwacht dat ze als muze door de Parijse kunstenaarswereld zal worden ontvangen. Ze jaagt het geld van haar rijke vader erdoorheen en wordt uiteindelijk straalbezopen van de straat geplukt door Toby, de eigenaar van de koffiebar die alle personages regelmatig bezoeken. Het duurt vrij lang voordat je Lizzy echt gaat waarderen, maar omdat ze er van alles recht voor zijn raap uitflapt zorgt ze wel voor reuring in het verhaal.
Sofia is de goedzak in het verhaal. Ze onderhoudt haar vriend Jean-Luc, een nietsnut die al jaren plannen bedenkt voor een food truck terwijl Sofia zich een slag in de rondte werkt in haar delicatessenwinkel. Je vraagt je af waarom ze het al zolang met die slampamper die zich ook nog eens erg jaloers gedraagt uithoudt. Haar medewerker Mimoun zou een veel betere match zijn.
Ik heb genoten van de toegankelijke en beeldende schrijfstijl van Mieserius. Ze brengt Parijs tot leven en maakt een mooie start met de uitwerking van haar personages met al hun emoties en geeft ze hun eigen karakteristieke stem in de dialogen. Een prima kennismaking met de drie vrouwen en de mannen in hun entourage die in dit eerste deel voorzichtig vriendschap met elkaar sluiten. Het hele verhaal lijkt af te stevenen op in ieder geval één happy end, maar de auteur heeft op het eind nog een verrassende twist voor je in petto waardoor je direct verlangt naar het tweede deel in de serie.
De kennismaking met de vrouwen begint met Chloe. Het kan niet anders dan dat je haar meteen aardig vindt. Ze laat eindelijk haar grote droom uitkomen om Parijs en nog belangrijker alle plekken waar haar grote idool Hemmingway is geweest te bezoeken. Tegelijkertijd krijg je ook medelijden met haar omdat ze zich door haar manipulatieve moeder in een huwelijk laat dwingen met Peter, de meest saaie man die je kan bedenken en die niets van haar passie voor boeken begrijpt. Gelukkig loopt ze al snel Guillaume tegen het lijf die die passie wel met haar deelt. Dat er zich iets romantisch ontwikkelt tussen hen komt natuurlijk niet als een verrassing. Sorry voor Peter, maar ik hoopte echt dat Chloe hem aan de kant zou schuiven en voor haar eigen geluk zou kiezen. Maar dat is niet zo vanzelfsprekend, zeker als Peter opeens zijn opwachting in Parijs maakt met in zijn kielzog Chloe's afgrijselijke moeder aan wie je direct een hekel krijgt.
De persoon die je ook niet direct in je hart sluit is Lizzy : ze voelt zich Gods geschenk aan de mensheid en verwacht dat ze als muze door de Parijse kunstenaarswereld zal worden ontvangen. Ze jaagt het geld van haar rijke vader erdoorheen en wordt uiteindelijk straalbezopen van de straat geplukt door Toby, de eigenaar van de koffiebar die alle personages regelmatig bezoeken. Het duurt vrij lang voordat je Lizzy echt gaat waarderen, maar omdat ze er van alles recht voor zijn raap uitflapt zorgt ze wel voor reuring in het verhaal.
Sofia is de goedzak in het verhaal. Ze onderhoudt haar vriend Jean-Luc, een nietsnut die al jaren plannen bedenkt voor een food truck terwijl Sofia zich een slag in de rondte werkt in haar delicatessenwinkel. Je vraagt je af waarom ze het al zolang met die slampamper die zich ook nog eens erg jaloers gedraagt uithoudt. Haar medewerker Mimoun zou een veel betere match zijn.
Ik heb genoten van de toegankelijke en beeldende schrijfstijl van Mieserius. Ze brengt Parijs tot leven en maakt een mooie start met de uitwerking van haar personages met al hun emoties en geeft ze hun eigen karakteristieke stem in de dialogen. Een prima kennismaking met de drie vrouwen en de mannen in hun entourage die in dit eerste deel voorzichtig vriendschap met elkaar sluiten. Het hele verhaal lijkt af te stevenen op in ieder geval één happy end, maar de auteur heeft op het eind nog een verrassende twist voor je in petto waardoor je direct verlangt naar het tweede deel in de serie.
1
Reageer op deze recensie
