Een stukje vergeten geschiedenis

In 'De bestedeling' duikt Lanting in zijn persoonlijke familiegeschiedenis. Wanneer blijkt dat zijn overgrootmoeder ooit een bestedeling was, besluit de schrijver allerlei archieven en historische documenten onder de loep te nemen en dit schrijnende stukje geschiedenis onder de aandacht te brengen.

Bestedelingen waren armen, jonge wezen, ouderen, kortom de zwaksten van onze maatschappij.
Hoewel ze officieel recht hadden op zorg en onderwijs, werden ze door de staat aan de laagst biedende aangeboden. Gevolg hiervan is dat de meeste bestedelingen ingezet werden als goedkope werkkrachten op boerderijen of zelfs in fabrieken en dat in erbarmelijke omstandigheden.
Hier en daar waren er gevallen waarbij bestedelingen wel een hartelijke nieuwe thuis vonden, maar dit zijn grote uitzonderingen.

Lanting kiest ervoor om diverse praktijkverhalen te reconstrueren, daardoor komen er meerdere namen en situaties aan bod. Voor mij persoonlijk had het verhaal wat te veel weg van een opsomming, waardoor ik emotioneel net iets minder makkelijk in het verhaal kwam. Langs de andere kant staat het werkelijk als een paal boven water dat de auteur zich zeer grondig heeft ingelezen en alle moeite van de wereld heeft gedaan om de bestaande documenten te raadplegen.

'De bestedeling' is een schrijnend verhaal, een boek dat je als lezer laat nadenken over de manier waarop we de meest kwetsbaren in de maatschappij behandelden. Het spanningsveld tussen budgettaire middelen en hulpverlening blijft helaas vandaag de dag nog steeds overeind staan.