Het leven van alledag.

Dit verhaal van Elisabeth Vincke gaat over alledaagse dingen die verschillende mensen meemaken in hun dagelijkse leven. In de buurt waar Renee en Camille tijdelijk wonen, in het huis van hun oma aan de Wandelingenstraat, is er een groot saamhorigheidsgevoel tussen de bewoners, een enkele uitzondering daargelaten, het gaat er heel anders aan toe dan in de stad waar hun oma tijdelijk verblijft in Camilles appartement.
Wonen in de Wandelingenstraat betekent hulpvaardige buren, gezamenlijke buurtactiviteiten,
maar ook sociale controle en bemoeizucht. De onderlinge gesprekken tussen de bewoners laten mooi zien hoe dit alles in zijn werk gaat. Veel zaken zijn heel herkenbaar en dat maakt het boek aangenaam om te lezen, zeker ook door het vleugje humor dat in het verhaal zit.

Dat de plek waar iemand woont mede bepalend is voor het leven van alledag, dat laat de schrijfster hier heel mooi zien. Zoals de getijden tegenovergesteld zijn aan elkaar, zo zijn de buurtgetijden dat ook.

Het boek is geschreven in een vlotte, toegankelijke stijl en de schrijfster weet de lezer met dit verhaal zo te boeien dat het boek, in ieder geval voor mij, moeilijk weg te leggen was.
Een aanrader dus, dit tweede boek van Elisabeth Vincke.

Een boek met de titel Buurtgetijden speelt ook een rol in het boek Buurtgetijden van Elisabeth Vincke.
Hoe dat zit, daarvoor moet je het boek gaan lezen.