Lezersrecensie
Een emotionele rollercoaster
Recensie van het boek: Mama wil weg
Schrijfster van het boek: Mirjam van Biemen
Een emotionele rollercoaster.
Als 14-jarig meisje begint de moeder van Mirjam, Rieneke, een dagboek bij te houden en dat blijft ze gedurende haar leven doen, met zo nu en dan een tussentijdse stop.
Deze dagboeken komen in handen van haar dochter Mirjam als deze 25 jaar is. Pas op haar 35e, als Mirjam zelf moeder wordt en zij met veel vragen zit en zich afvraagt hoe ze een goede moeder kan zijn als ze haar eigen moeder maar zo kort heeft gekend, begint Mirjam met het lezen van de dagboeken. Rieneke is namelijk op 39-jarige leeftijd overleden, toen Mirjam pas acht jaar was.
Om de antwoorden op haar vragen te vinden zal ze het verleden van haar moeder moeten uitpluizen, via haar dagboeken en ook door mensen te bezoeken die in Rienekes leven een rol speelden. Het wordt een emotionele zoektocht, waarin voor Mirjam de vragen centraal staan wie haar moeder Rieneke was en waarom haar moeder uiteindelijk zelf voor de dood heeft gekozen.
Door de opname in dit boek van stukken tekst uit de dagboeken van Rieneke, heeft Rieneke een stem gekregen, de stem die ze zo graag wilde laten horen tijdens haar leven, maar daar niet de kansen voor kreeg die zij graag wilde.
De dagboek-fragmenten worden afgewisseld met de beschrijving van Mirjams zoektocht, een emotionele rollercoaster.
Dit boek heb ik met veel aandacht gelezen. Geregeld kwamen daar emoties bij los, door gedachten aan gebeurtenissen in mijn eigen leven en binnen mijn familie.
Het boek kan ik aanraden aan iedereen die iets wil leren over zijn of haar oma en/of moeder en de strijd die velen van hen moesten leveren om te bereiken wat voor de hedendaagse vrouwen zo gewoon is (lijkt), namelijk gelijkwaardigheid voor mannen en vrouwen. Dat deze strijd ook kon falen, blijkt wel uit dit boek.
Mirjam van Biemen heeft met dit boek een postuum eerbetoon gegeven aan haar moeder en het predikaat dat haar moeder “gek” was, voorgoed van tafel geveegd.
Voor mij was het een waardevolle ervaring om dit boek te lezen, ik laat het even bezinken, maar wil het snel herlezen.
Dank aan de schrijfster dat ze dit verhaal heeft willen delen.
Dit boek krijgt van mij dan ook 5 ⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️
Schrijfster van het boek: Mirjam van Biemen
Een emotionele rollercoaster.
Als 14-jarig meisje begint de moeder van Mirjam, Rieneke, een dagboek bij te houden en dat blijft ze gedurende haar leven doen, met zo nu en dan een tussentijdse stop.
Deze dagboeken komen in handen van haar dochter Mirjam als deze 25 jaar is. Pas op haar 35e, als Mirjam zelf moeder wordt en zij met veel vragen zit en zich afvraagt hoe ze een goede moeder kan zijn als ze haar eigen moeder maar zo kort heeft gekend, begint Mirjam met het lezen van de dagboeken. Rieneke is namelijk op 39-jarige leeftijd overleden, toen Mirjam pas acht jaar was.
Om de antwoorden op haar vragen te vinden zal ze het verleden van haar moeder moeten uitpluizen, via haar dagboeken en ook door mensen te bezoeken die in Rienekes leven een rol speelden. Het wordt een emotionele zoektocht, waarin voor Mirjam de vragen centraal staan wie haar moeder Rieneke was en waarom haar moeder uiteindelijk zelf voor de dood heeft gekozen.
Door de opname in dit boek van stukken tekst uit de dagboeken van Rieneke, heeft Rieneke een stem gekregen, de stem die ze zo graag wilde laten horen tijdens haar leven, maar daar niet de kansen voor kreeg die zij graag wilde.
De dagboek-fragmenten worden afgewisseld met de beschrijving van Mirjams zoektocht, een emotionele rollercoaster.
Dit boek heb ik met veel aandacht gelezen. Geregeld kwamen daar emoties bij los, door gedachten aan gebeurtenissen in mijn eigen leven en binnen mijn familie.
Het boek kan ik aanraden aan iedereen die iets wil leren over zijn of haar oma en/of moeder en de strijd die velen van hen moesten leveren om te bereiken wat voor de hedendaagse vrouwen zo gewoon is (lijkt), namelijk gelijkwaardigheid voor mannen en vrouwen. Dat deze strijd ook kon falen, blijkt wel uit dit boek.
Mirjam van Biemen heeft met dit boek een postuum eerbetoon gegeven aan haar moeder en het predikaat dat haar moeder “gek” was, voorgoed van tafel geveegd.
Voor mij was het een waardevolle ervaring om dit boek te lezen, ik laat het even bezinken, maar wil het snel herlezen.
Dank aan de schrijfster dat ze dit verhaal heeft willen delen.
Dit boek krijgt van mij dan ook 5 ⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ien Jennekens
Gesponsord
Een verborgen verleden, drie generaties vrouwen en een Siciliaans decor vol geheimen: Als bittere sinaasappels is dé Italiaanse succesroman die je niet loslaat.
