Reis door de tijd.

DE JAREN van Annie Ernaux beschrijft in een razendsnel tempo een periode uit het leven van de schrijfster, aan de hand van familiekiekjes, die een goed beeld geven van de tijd waarin kinderen opgroeiden in de tweede helft van de 20e eeuw, van kleine mensjes die aan tafel vooral hun mond moesten houden, tot volwassenen die voor zichzelf moesten leren opkomen.
Aan de hand van Annie worden we meegenomen vanaf 1941 tot heden, door de tijd waarin de oorlog en -later- de herinneringen daaraan, een belangrijke rol spelen.
Deze herinneringen vervagen steeds meer en maken plaats voor vernieuwing.
De verandering in de rol van de vrouw komt ook aan bod, evenals de technologische vooruitgang,
zaken die in het leven van de schrijfster -en ons allemaal- een grote rol hebben gespeeld.
Het boek is gelardeerd met (korte) verwijzingen naar momenten uit de recente geschiedenis, gebeurtenissen die soms uitgebreid worden beschreven, maar ook soms maar met een enkele zin.
Mijn ervaring is dat het boek hier en daar wat taai is om doorheen te komen, mede door de specifiek Franse situaties, die vaak over de politiek gaan.
De nieuwsgierige lezer wordt hierdoor mogelijk aangezet om nog meer verdieping te zoeken,
maar dat is niet noodzakelijk om het boek met veel plezier te lezen en zeker nog eens te herlezen.