Ontroerend verhaal, waarin de liefde van een jongen voor zijn familie centraal staat.

Recensie van het boek “de jongen die de vuurvliegjes volgde”.

De eerste zeven levensjaren verblijft Lalloo samen met zijn ouders, zijn oudere broer Jugnu en zijn twee zussen Shabnan en Pinky in een kleine lemen hut in de bhatti.
Ze werken allemaal voor de steenfabriek en moeten elke dag 1200 bakstenen maken. Nadat zijn broer letterlijk door zijn baas is doodgeknuppeld, brengt vader zijn jongste zoon Lalloo ver weg van de bhatti.
Lalloo groeit op als hulpje in een garage. Hij leert Salman kennen, een vriend door dik en dun en Fatima, waar hij op latere leeftijd verliefd op wordt.
Lalloo heeft als tiener maar 1 wens: zijn ouders en twee zussen uit de bhatti halen,
de bhatti waar Heera erop toeziet dat niemand kan wegkomen.
Op 14-jarige leeftijd gaat Lalloo voor een rijk gezin werken, als chauffeur. Hij probeert via dit gezin een lening te krijgen om zijn familie vrij te kopen, maar dat mislukt.
Hij wordt zelfs -onterecht- van diefstal beschuldigd en op staande voet ontslagen, waarna hij wraak neemt op de familie.
Als Lalloo na een auto ongeluk zwaar gewond in het ziekenhuis belandt, bedenkt hij samen met de hoofdzuster een plan om zijn grootste wens uit te laten komen en hij neemt daarbij heel veel risico en zet zijn eigen lichaam op het spel.
Of het Lalloo lukt om zijn familie uit de bhatti te bevrijden, lees je in dit prachtige en spannende boek dat je niet naast je neer kunt leggen.
Je voelt de pijn en angst van Lalloo en zijn familie, maar ook het geluk.
Het is alsof je er zelf bij bent.