Lezersrecensie
De Italiaanse vakantie
‘De Italiaanse vakantie’ past zowel wat betreft stijl als inhoud in het feelgood genre. Het bevat de nodige romantiek, maar gaat daarnaast ook over vriendschap en belangrijke waarden in het leven. Niet onbelangrijk: het toverde regelmatig een glimlach op mijn gezicht en gaf dus letterlijk een goed en warm gevoel. Het maakte het echter ook ietwat voorspelbaar, maar persoonlijk vind ik dat bij dit genre niet erg. Al op voorhand kunnen uitkijken naar dat einde is voor mij een van de charmes van feelgood verhalen (net zoals van een kerstfilm).
Het verhaal gaat over Katie die voor een werkopdracht naar een klein Italiaans eilandje afreist. Haar beste vriendin Farrah reist met haar mee. Dat niet alles over rozen loopt tijdens dit reisje zal geen verrassing zijn.
‘De Italiaanse droom’ is opgebouwd uit 29 hoofdstukken. Over het algemeen zijn ze mooi chronologisch opgebouwd al lijkt er hier en daar in het verhaal een kleine tijdssprong gemaakt te zijn (enkele dagen) terwijl iets verder blijkt dat dat niet echt zo is. Een beetje verwarrend dus. Ik kan het niet duidelijker omschrijven aangezien ik liever geen spoilers weggeef ;-). Maar misschien valt dit andere lezers wel helemaal niet op.
Het laatste hoofdstuk is voor mij een beetje kort uitgewerkt. Daar zit ineens veel tezamen, wat voor mij persoonlijk nog iets meer mocht uitgewerkt worden.
Catherine Mangan heeft een vlotte pen. Ze beschrijft het verhaal op een bijna filmische wijze waardoor ik soms het gevoel had mee op dat kleine eiland te zijn. Ze gaf mij zin in de heerlijke pasta’s, maar ook om de prachtige natuur te verkennen. Haar stijl is eenvoudig maar niet simpel en zal wellicht vele lezers aanspreken.
Wat de cover van het boek betreft: het Is er eentje van dertien in een dozijn. Mij spreekt het niet echt aan. Maar het lijkt te passen in de serie, dus ik begrijp zeker de keuze van de auteur en uitgeverij.
Voor mij was dit een eerste kennismaking met deze auteur maar zeker niet de laatste.
Met dank aan Libelle Leesclub en Standaard boekhandel voor het recensieboek.
Het verhaal gaat over Katie die voor een werkopdracht naar een klein Italiaans eilandje afreist. Haar beste vriendin Farrah reist met haar mee. Dat niet alles over rozen loopt tijdens dit reisje zal geen verrassing zijn.
‘De Italiaanse droom’ is opgebouwd uit 29 hoofdstukken. Over het algemeen zijn ze mooi chronologisch opgebouwd al lijkt er hier en daar in het verhaal een kleine tijdssprong gemaakt te zijn (enkele dagen) terwijl iets verder blijkt dat dat niet echt zo is. Een beetje verwarrend dus. Ik kan het niet duidelijker omschrijven aangezien ik liever geen spoilers weggeef ;-). Maar misschien valt dit andere lezers wel helemaal niet op.
Het laatste hoofdstuk is voor mij een beetje kort uitgewerkt. Daar zit ineens veel tezamen, wat voor mij persoonlijk nog iets meer mocht uitgewerkt worden.
Catherine Mangan heeft een vlotte pen. Ze beschrijft het verhaal op een bijna filmische wijze waardoor ik soms het gevoel had mee op dat kleine eiland te zijn. Ze gaf mij zin in de heerlijke pasta’s, maar ook om de prachtige natuur te verkennen. Haar stijl is eenvoudig maar niet simpel en zal wellicht vele lezers aanspreken.
Wat de cover van het boek betreft: het Is er eentje van dertien in een dozijn. Mij spreekt het niet echt aan. Maar het lijkt te passen in de serie, dus ik begrijp zeker de keuze van de auteur en uitgeverij.
Voor mij was dit een eerste kennismaking met deze auteur maar zeker niet de laatste.
Met dank aan Libelle Leesclub en Standaard boekhandel voor het recensieboek.
1
Reageer op deze recensie