Een mooie, romantische en boeiende roman met een vleugje spanning

Ellen van Herk krijgt het iedere keer weer voor elkaar dat ik haar boeken in een ruk uit wil lezen. Ook dit boek was weer romantisch, spannend, boeiend en is geen moment saai. De proloog is mysterieus en emotioneel, wat is 40 jaar geleden precies gebeurd in Spanje en over wie gaat het? Lydia heeft iets vreselijks meegemaakt maar het duurt even voor je ontdekt wat er precies gebeurd is met haar, het is hartverscheurend. Sindsdien woont ze in de Algarve en werkt ze met veel liefde voor een kattenopvang. De liefde tussen mens en dier is heel speciaal en het is hartverwarmend en herkenbaar om te lezen over de kracht die je kunt halen uit deze onvoorwaardelijke liefde. Ze heeft thuis ook katten die niet geadopteerd werden en ze haalt daar veel troost uit want haar vertrouwen in mensen is niet meer zo groot. Maar dan komt een oude vlam weer in beeld, Hugo wordt haar nieuwe buurman. Je voelt meteen de aantrekkingskracht tussen hen en hij is zo lief en begripvol dat je niks liever wil dan dat ze het geluk samen vinden. Maar of dat nog een mogelijkheid is? Hij herinnert haar aan haar trauma maar waarom, zal ze uitvinden wat er nu echt gebeurd is?  En dan is er ook nog een andere kaper op de kust en deze vrouw is gewend haar zin te krijgen en zal alles in de strijd gooien om te krijgen wat ze wil...

"Achterflap:
De Nederlandse Lydia gaat in Spanje op zoek naar haar biologische moeder, maar als ze haar uiteindelijk vindt blijkt ze niet welkom. Diep teleurgesteld en gekwetst vlucht ze de grens met Portugal over en belandt ze in Coimbra. Ze ontmoet daar de sympathieke fadozanger Hugo, maar hun eerste nacht samen loopt uit op een drama.
Beschadigd en gedesillusioneerd woont ze jaren later in de Algarve met katten als haar enige gezelschap. Ze bouwt een nieuw leven op. Dan wordt het huis naast haar verkocht. Haar nieuwe buurman blijkt Hugo te zijn. Is hun relatie onherstelbaar beschadigd of is er nog een weg terug?"

Ellen kan zo goed en herkenbaar de emoties van haar personages beschrijven dat je helemaal in het verhaal opgaat. Een ander personage in dit verhaal is Karin, zij heeft even een break nodig en vertrekt naar Portugal. Karin heeft nogal een obsessief en gemeen karakter en ik ergerde me aan haar en alle streken die ze uithaalt, lang blijf je in het ongewisse wat zij met het verhaal te maken heeft maar de waarheid slaat in als een bom, geweldig gedaan weer! Ik vind het super als een auteur me zoveel kan laten voelen in een verhaal! En dan is er ineens een plottwist die ik niet zag aankomen, het blijft geweldig hoe Ellen je altijd weer weet te overrompelen met iets wat je totaal niet had kunnen bedenken en waardoor het verhaal nog boeiender wordt. Lydia maakt nieuwe vrienden op een Quinta in de buurt en dan wordt het ook nog heel spannend als een onverwachte gebeurtenis iedereen in paniek achterlaat. Ellen weet je weer helemaal mee te slepen door haar boeiende en vlotte schrijfstijl!

De liefde tussen Hugo en Lydia is het hele verhaal voelbaar maar er is veel geduld nodig om uit te zoeken of ze klaar is om weer iemand te vertrouwen. Ook haar vader heeft jarenlang een geheim gehad en toen ze dat ontdekte stortte haar wereld in. Maar langzaam, door de tedere en begripvolle Hugo komt ze weer tot leven, zullen ze het samen redden?  Ze onderneemt zelfs nog iets waardoor ze hoopt vrede met haar verleden te kunnen sluiten en daar is veel lef voor nodig, ik vond het een prachtige afsluiter! Een mooie, romantische en boeiende roman met een vleugje spanning!