Ik ben fan van Taylor Jenkins Read

Deze recensie is eerder verschenen op https://isaboblog.com. Zoals de synopsis al laat weten, volgen we in In een ander leven twee verhaallijnen over het leven van Hannah, op basis van een keuze die ze maakt aan het einde van haar welkom-thuis-feestje. Hannah kan samen met haar vriendin Gabby naar huis gaan, of nog even op het feestje blijven en met Ethan vertrekken. Het is slechts een momentopname waarin de keuze gemaakt moet worden, maar hij heeft grootste gevolgen voor de levens die eruit voort rollen.

Net als De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo, is In een ander leven ook weer een heel origineel verhaal. Hannah besluit terug te gaan naar Los Angeles, nadat ze jaren lang van stad naar stad is getrokken. Telkens was ze op zoek naar een bepaald gevoel, een plek die voelde als thuis, maar nergens vond ze de rust om te blijven. Terug gaan naar de stad waar ze is opgegroeid, de stad waar haar beste vriendin nog steeds woont, lijkt de oplossing te zijn. Hannah voelt de druk om haar leven op orde te krijgen en verstandigere keuzes te maken nu ze al richting de dertig gaat. Voor haar gevoel heeft ze nog weinig bereikt in haar leven, terwijl de mensen in haar omgeving de ene mijlpaal na de andere bereiken.

Met Gabby mee naar huis gaan, lijkt zo’n verstandige keuze voor haar. Want als zij en Ethan echt voor elkaar bestemd zijn, hoeven ze zich niet te haasten en zullen ze elkaar wel vinden. Maar diezelfde nacht overkomt haar zoiets vreselijks, dat haar leven in een rap tempo op pauze wordt gezet. Ze heeft ineens alle tijd om terug te kijken op haar leven en na te denken over haar toekomst, om te bedenken wat ze nu écht wil.

Met Ethan mee naar huis gaan, lijkt in de andere verhaallijn de verstandige keuze. Hannah wil haar relatie met Ethan een kans geven om uit te vinden of er nog unfinished business is tussen hen. Dit voorkomt misschien de ramp die haar in de andere verhaallijn te wachten stond, maar nu zijn er weer andere obstakels waar zij mee moet dealen.

De charme van het verhaal is dat beide verhaallijnen onderdelen bevatten die je Hannah van harte gunt, maar om deze onderdelen te bereiken moet zij andere scenario’s opofferen. Door haar krachtige persoonlijkheid, sterke zelfreflectie en positieve kijk op het leven weet ze dan ook van beide verhaallijnen iets te maken. Hannah is hoe dan ook tevreden en gelukkig met het punt wat zij bereikt heeft bij de afronding van het boek. De verhaallijnen mogen dan verschillend zijn, Hannah als personage behoudt dezelfde eigenschappen en weet daardoor haar leven in een richting te sturen waar ze zelf achter staat.

Taylor Jenkins Reid heeft de verhaallijnen zo geschreven, dat ik zelf ook niet één zou kunnen aanwijzen die ik het leukst, mooist of onroerends vond. Het enige gevoel wat ik overhield nadat ik het boek had dicht geslagen, is dat het goed is zo. Welke verhaallijn Hannah ook besluit te volgen, ze zal hoe dan ook het punt bereiken waar ze hoort te zijn.