Een geweldig debuut

Totem is de romandebuut van Dorien Voskuil. Het verhaal heeft een prachtige opbouw en Dorien laat je op een hele subtiele en prettige manier kennismaken met de personages.

Je wordt het verhaal ingetrokken. Je leest het verhaal vanuit de overleden Duitse kunstenares Rosa Schmitz. Haar verhaal is cursief gedrukt. En je leest het vanuit de Nederlandse Karlijn Zomers. Zij start een nieuwe baan als schooldirecteur en is gelukkig getrouwd met haar man Robert. Bovenaan een hoofdstuk staat duidelijk geschreven vanuit welk perspectief je het verhaal leest, hier kan geen misvatting over bestaan.

De levens van Karlijn en Rosa lijken niets met elkaar te maken te hebben, ze zijn geen familie en kennen elkaar zelfs niet. Wat heeft er dan voor gezorgd dat hun levens met elkaar verstrengeld raken? Je blijft doorlezen omdat je dit wilt weten.

Ik vertel met reden niet meer over het verhaal, omdat dit al snel teveel spoilers zou geven. De titel Totem wordt door het hele boek genoemd en geeft op het einde een mooi afsluitende betekenis.

Dorien heeft een fijne schrijfstijl en het verhaal is goed te volgen. De korte hoofdstukken en leuke en verrassende hoofdpersonages en wendingen zorgen ervoor dat je het boek moeilijk kunt wegleggen. Wat is dit een fijn verhaal over mensen en hoe het leven kan lopen. Wat een geweldig debuut. Het is een afgerond verhaal, maar stiekem zou ik willen dat er nog een vervolg komt.