Een vriendschap

Recensie van:
Een vriendschap
Vertaald uit het Italiaans van:
Un ‘amicizia
Auteur: Silvia Avallone
Genre: roman
Cover:
Ik word vrolijk van de kleuren. Nodigt uit tot lezen. Als ik de vrouwen gearmd liefdevol zie dansen denk ik aan een liefdesrelatie of een zeer diepe vriendschap. Ik wil weten hoe het zit met deze vriendschap.
Wijze van lezen: deelname aan chicklit leesclub met eigen e book o.l.v. Hilma Werff
Voor het lezen:
Ik heb nog nooit van deze schrijfster gehoord. Totdat ik het las in jullie leesclubbericht. Ik werd getriggerd.
Mooie passage: Einde hoofdstuk 5.
zo werkt het leven. Je voelt de tijd niet, het gaat zo snel. Gebeurtenissen volgen elkaar continu op als vuurwerk. Het duurt maar een moment om van gedachten te veranderen. Ik wilde niet meer weglopen.
Het verhaal:
Elisa en Beatrice ontmoetten elkaar toen ze veertien waren, in een stadje aan de Toscaanse kust. Elisa belandde daar door een reeks onbegrijpelijke beslissingen van haar moeder, terwijl Beatrice er al haar hele leven woonde. In alles zijn ze elkaars tegenpolen, maar ze delen één overheersend gevoel: eenzaamheid. Wanneer ze op een dag besluiten om een dure spijkerbroek te stelen, ontstaat er een vriendschap tussen de twee die onverbreekbaar lijkt. Ze delen alles: hun eerste feestjes en liefdes, de eerste pijn en rouw. Elisa en Beatrice zijn jong, verre van perfect, rebels en onafscheidelijk. Maar dan breekt er iets. Dertien jaar later is Beatrice een wereldberoemde persoonlijkheid, ze heeft miljoenen volgers op social media en een bestaan waar anderen alleen van kunnen dromen. Elisa, inmiddels moeder, had het veel moeilijker na hun breuk en probeert de betekenis van hun vriendschap te duiden.
Mijn leesbeleving:
Het boek pakte me gelijk volledig in. Met eigenlijk zeer poëtische krachtige hoogdravende zinnen maar wat een intens mooi woordgebruik. En ook adembenemend spannend. Zeer beeldend geschreven.
Het is niet leuk het boek weg te leggen het is veel te nieuwsgierig makend.
Het verrast me op een prettige manier. Maar vind ik het ook tegelijkertijd verdrietig. Het gemis naar een tijd die eens was spat van de tekst af. De ik vorm maakt het nog heftiger.
Alle hoofdpersonages worstelen met zichzelf in diverse levensfasen; het hoofdpersonage, Elisa, worstelt ontzettend met haarzelf en kent depressieve periodes met doodsgedachten. Toch tracht ze dapper verder te gaan. Ze vindt het loodzwaar om alleen bij haar vader te moeten wonen. Een vader die altijd afwezig was. Verder maakt uiterlijk haar niet uit. Ze schaamt zich voor haar familie. Haar moeder die er niet echt voor haar is en continu haar vader aantrekt en weer afstoot. Haar broer Niccolo; hij is boos op alles en iedereen. In haar gevoel van eenzaamheid vindt ze een lotgenoot in Beatrice. Beatrice zoekt toenadering met Elisa die totaal anders als haar is. Zoals Elisa zelf zegt dat ze in Beatrice haar schaduw staat. Beatrice is knap en geliefd. Elisa kan goed leren maar is altijd al een buitenbeentje. Samen met Beatrice gaat ze op weg door haar turbulente puberteit op weg naar volwassenheid.
De schrijfstijl is zeer beeldend. Met veel superlatieven om het nog indringender en extatischer te maken. Maar misschien is dat wel typisch Italiaans.
Ik vindt het een mooi thema, vriendschap tevens gaat het verhaal over het ontstaan van vriendschappen. Heeft dat met geluk te maken? Gezien te worden? Tilt het je op in een groep,hier een school, waar voorheen niemand met je praatte? Biedt het perspectieven en privileges voor de toekomst? Is het voor altijd of iets tijdelijks? Ondanks dat Elisa dit heeft met Beatrice blijft de onzekerheid en de stemming aan haar knagen. Of het in haar geval helpend is weet ik dus niet.
Het thema is echter niet uniek. Er zijn veel meer boeken geweest over bijzondere vriendschappen. Bijvoorbeeld over mensen die Anne Frank gekend hebben van Alisson Leslie Gold. Connie Palmen schreef erover in de vriendschap over de hare met een meisje bij haar op school.
De opbouw is er wel maar ik vraag me telkens meer af waar deze terugblik naar leidt.
Plottwists ben ik niet echt tegengekomen. Wel dat het van de ene uiterste naar de andere gaat. Je gaat al fladderend als een vlinder door het verhaal. Het gaat veel heen en weer zeg maar.
Dat is verwarrend. De ene bladzijde is er een eerste ontmoeting en talloze bladzijden verder lijkt die ontmoeting vergeten en is het opnieuw de eerste keer. En de sombere zware stemmingswisselingen van met name de jongeren in dit verhaal
Ik vond het gebruik van taal heel mooi. Om de diepste emoties van met name Elisa weer te geven. Hoe ze worstelt met de stemmingswisselingen in de puberteit. De diepe dalen van eenzaamheid hoe dat beschreven wordt is zeer sterk.
Elisa is mijn favoriete personage. Ze geeft een kijkje in haar hoofd. Ze geeft zichzelf letterlijk bloot. Ik herken veel in haar stemmingswisselingen en haar gevoel van verlatingsangst en het er wel of niet bijhoren.
Naarmate Elisa ouder wordt verandert de kijk op de wereld. Ze trekt het zich minder aan wat de wereld van haar denkt. Wel blijft haar boosheid op alles wat haar overkomen is. Terwijl andere personages bevroren.lijken.te zijn in tijd en geen verandering doorgemaakt hebben. Ook zijn er die zich niet bloot geven maar zich verschuilen achter roem, aanzien en rijkdom. Maar toch diep van binnen pijn lijden omdat ze geliefde dierbaren missen.
Ik was niet bekend met de auteur. Maar door dit verhaal ben ik geïnteresseerd geraakt. Mede door de beeldende schrijfstijl en het herkenbare boeiende verhaal. Het had mijn volle aandachtmaar verwarde mij bij de snelle sprongen van herinnering naar herinnering.
Ik vond het einde explosief qua het uiten van opgekropte gevoelens. Maar ook liefdevol dat verstrengeld in elkaar gaan slapen. Ik had het me zo niet voorgesteld dus ook verrassend. Eigenlijk een overdenking van het leven.
Ik zou het boek nog een keer herlezen. En dan in het Nederlands. Ik kocht het e book in het Italiaans. Dit omdat ik al lange tijd een nieuwe taal wilde leren. Ik heb een vertaalprogramma app gedownload en las dan het Nederlands en daarna het Italiaans of andersom. Het is goed vertaald daar het verhaal in het Italiaans zeer lyrisch en poëtisch is. Ik vind Italiaans op het Frans lijken en heb zo veel geleerd. Ook was het verhaal een zoektocht door mijn eigen ziel. Wat is mijn bestaan op aarde waard. Wie ziet mij voor vol aan. Ik werk niet doe ik dan wel echt mee? Door mee te doen aan deze leesclub en dit bijzondere boek te lezen voelde ik dat ik er toe doe. Lezen recenseren en deelname aan leesclubs zijn nu mijn doel waar ik mij aan vasthoud. De vragen laten me nog dieper nadenken over het verhaal. Ik vond dat goed gedaan door Hilma. Hulde! Ik heb het boek nu bij mijn bibliotheek besteld. Ik ben er erg benieuwd naar.
Mijn mening:
Ik geef het boek 4 sterren. Een aftrek omdat de opbouw en de wisselingen erg onrustig en wisselend waren. Verder prima karakteruitwerking, beeldende schrijfstijl, een verrassende plot.
En 4 sterren omdat Elisa mij zo diep van binnen aangeraakt heeft door mij terug te laten kijken op mijn eigen jeugd met net zo'n intense gevoel en belevingswereld als haar. Een en al er en herkenning.