De andere man

Recensie van:
De andere man
Liefde zoals liefde is bedoeld.
Auteur :
Elly Wassenaar
Bron: www.godijnpublishing.nl
In 1971 ziet Elly voor het eerst het levenslicht. Zij groeit op in een liefdevol gezin met een broer en zusje. Haar jeugdjaren brengt zij door in Franeker, een idyllisch stadje in Friesland.
Als 18-jarige trekt zij de ‘wijde’ wereld in en gaat op kamers in Zwolle om te studeren aan de Middelbare Hotelschool. Zij is zoekende en na een loopbaan in de hotelwereld volgen er administratieve opleidingen waarmee zij zich laat omscholen en vindt werk in de boekhouding en loonadministratie.
Tijdens een werkvakantie op Texel ontmoet Elly de liefde van haar leven. Na zes jaar Zwolle pakt ze haar biezen en verhuist naar Hoorn. Het stadje aan het IJsselmeer, uit het bekende lied van Pierre Kartner: ‘Daar in het kleine café aan de haven’. In Hoorn vindt zij haar weg, maar is nog steeds zoekende. Waarnaar? Het antwoord vindt ze niet. Zij werkt, speelt in haar vrije tijd toneel en vergroot haar sociale leven. Ondertussen wordt er getrouwd en breidt het gezin zich uit met twee meisjes, twee jongens en een vlindertje.
Schrijven doet ze haar hele leven; korte verhalen, gedichten en hersenspinsels worden toevertrouwd aan het witte papier. Als een rode draad loopt deze interesse door haar leven. Sluimerend op de achtergrond. Soms borrelt het even naar boven om daarna weer geruisloos op te lossen in de mallemolen van het leven. Steeds weer wordt de liefde voor het schrijven ‘omvergelopen’ door studie, werk, gezin en het drukke sociale leven.
In 2011 komt daar verandering in. Het begint in 2010. Elly sluit zich aan bij een schrijverscafé, waar de passie wordt gevoed. Voor de bundel ‘Vaderbrieven’ vertrouwt zij haar diepste gevoel aan het papier toe. Twee emotionele brieven worden gepubliceerd door een uitgever in Nijmegen. Zij geeft een stukje van haar ziel bloot en probeert hiermee af te rekenen met een verleden dat haar heeft gevormd tot wie zij nu is.
Kort daarna wordt in juni 2011 dochter Lotus geboren met 25 weken. Veel te vroeg en ontzettend kwetsbaar ziet zij het levenslicht. Met slechte verwachtingen weet zij de wereld te veroveren met haar ongelofelijk zijn. Het geloof in haar is zo sterk dat Elly haar niet kan laten gaan. Meteen na de geboorte doet zij Lotus een belofte: ‘Ik zal haar handje vasthouden en niet loslaten. Samen gaan wij het gevecht van ons leven aan.’ Er volgt een periode van angst, verdriet, maar vooral van hoop. Maanden verlaat zij huis en haard om bij haar meisje te zijn. In het Ronald McDonald huis in Amsterdam vindt zij haar weg, manlief Fred zorgt in Hoorn voor de andere drie kinderen. Dat geeft haar de mogelijkheid om dag en nacht bij hun dochter te kunnen zijn.
Het wordt een lange weg, een wandeling met een gouden randje, vol emoties, dankbaarheid en bewustwording. Om het vol te houden, pakt Elly de pen op. Haar meisje als inspiratiebron zorgt ervoor dat de passie zich in vuur en vlam zet. Al haar emoties vertrouwt zij toe aan het papier. Het is haar houvast in de moeilijke en eenzame tijd. De strijd van haar leven maakt van haar een bewust en intens dankbaar mens.
Na de geboorte van hun dochter laat het opgelaaide vuur zich niet meer doven en Elly gaat door met schrijven. Een column bij Mijn Geheim, toneelrecensies en diverse schrijfprojecten komen op haar pad die uiteindelijk resulteren in SchrijveninHoorn en uitgeverij Godijn Publishing. Zij is verloren in haar passie, geen roepende meer in de woestijn. Zij weet wat ze zocht en heeft haar weg gevonden.
Haar passie – SCHRIJVEN!
Publicaties bij Godijn Publishing:
Ontsluierd (2021)
Ik droom (2021)
Angela & Emma, weerzien (2020) – Zij is de helft van het schrijversduo Bakker & Godijn
Blauw Gras (2018)
Diverse verhalenbundels.
Tevens schreef zij vijf toneelscripts.
Op dit moment werkt zij aan twee romans.
Ontsluierd (2021)
Ik droom (2021)
Angela & Emma, weerzien (2020) – Zij is de helft van het schrijversduo Bakker & Godijn
Blauw Gras (2018)
Diverse verhalenbundels. Tevens schreef zij vijf toneelscripts. Op dit moment werkt zij aan twee romans.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar E-book ontvangen van Godijn Publishing in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij:
Godijn Publishing
Genre: psychologische roman
Cover en flaptekst:
Ik zie een man die van me wegloopt. In een landelijke omgeving. Een lieflijk tafereel of broeit er iets wat ik op het eerste gezicht niet zie?
Een indrukwekkende en verpulveren de flaptekst die me gelijk raakt.
Quote:
Waarom ik onderstaande als quote gekozen heb? Omdat ze in een notendop een oceaan, een stormwind kolkend en ruig maar ook kabbelend zacht alle gevoelens uit dit verhaal verwoorden: hartverscheurend,
Jij
ziek en kwetsbaar
afwezig in mijn leven.
Hij
klein en kwetsbaar
lacht naar jou zijn mooiste lach.
Jij
ziet hem niet
kijkt door hem heen.
Ik
heb vandaag
de hoop opgegeven.
Op herstel
van het gemis
een toenadering.
Ik
accepteer
verwijt jou niets.
Jij
blijft achter
alleen.
Ik
neem jou mee
voor altijd in mijn herinnering.
Mooie teksten:
Geïnspireerd door de liefde tussen mijn ouders.
Liefde zoals liefde is bedoeld.
De andere man laat het verhaal uit verschillende perspectieven zien. Zo kan een dader ook een slachtoffer zijn en andersom. Waarom doen mensen de dingen die ze doen en hoe ga jij hiermee om? Hoe ga je om met de kras op je ziel die nooit heelt.
Het verhaal:
Nina groeit op in de jaren ’80 in een stadje waar het nog niet zo gebruikelijk is dat mensen scheiden. Als haar biologische vader haar als meisje van één jaar loslaat, krijgt ze de achternaam van een nieuwe vader en groeit ze op in een liefdevol gezin.
Wanneer ze acht jaar is, stort haar wereld in als ze achter de waarheid komt. Ze gaat op zoek naar de andere man en op haar achttiende ziet ze haar biologische vader voor het eerst in haar leven. De ontmoeting verloopt anders dan ze hoopte.
Mijn leesbeleving:
Nadat ik begon met lezen liet dit verhaal mij niet meer los.
Ik herkende me in Nina. Haar gevoeligheid, haar diepzinnige en filosofische gedachten en vragen. De duisternis die aan haar trekt, de stemmen die tegen haar spreken. Ik ken het ook. Daarom kwam het hard binnen. Nina en ik waren een tijdens het lezen.
In Heleen herken ik de volwassen versie van mijzelf. Ik heb mijn beide ouders nog. Ze zijn gelukkig getrouwd. Maar emotionele ondersteuning konden en kunnen ze mij niet geven.
Niet tijdens mijn onvoorziene vroeggeboorte, zes weken te vroeg maar de maanden daarvoor ook amper gegroeid en nog later hersenontsteking met hoge koorts en in coma. Dit bleek NAH te zijn. Dit zijn te hete hangijzers voor hen. Ook mijn spirituele, filosofische, diep gevoelige aard is niet die van hen.
Doordat ik na de geboorte van mijn kinderen postnatale depressies met psychoses kreeg was een emotionele band opbouwen erg moeilijk. Het klinkt stom maar borstvoeding geven gaf ons toch de mogelijkheid om die band op te bouwen. Al is het nog steeds lastig doordat ik mezelf nog steeds niet waardeer en vertrouw. Continu die onzekerheid, die angsten, die aannames.
Ondanks alle hulp, die ook allemaal weer weggaan omdat ze een glimlachende vrouw zien en zeggen jij doet alsof. Terwijl ik bijna schreeuw kijk verder dan mijn buitenkant. Geen tijd, lange wachtlijsten, managers die eisen dat trajecten niet eindeloos lang duren ten koste van de cliënt.
Maar ik heb ook geluk gevonden in mijn lieve man. Die ik, als hij lief en betrokken is, het aard en voorkomen van Jacob toebedeel. Maar ook hij dealt met monsters uit zijn verleden. Ingewikkelde relatie met zijn ex die hem psychologisch sloopte. Zijn ouders ongelooflijk lief en betrokken maar ook een ontvlambare vader (geen fysiek geweld). Een moeder die hem boven alles lief heeft.
Dus op de momenten dat mijn man onzeker is en de controle wil hebben dan herken ik gedeelten van hem in David. Dan is hij niet te bereiken. Gelukkig hebben we de nodige hulp die ook hem verder helpt op een opbouwende en positieve manier die hem en ons gezin ten goede komen.
Wat ik zo ongelooflijk sterk vind aan dit verhaal is dat Elly Wassenaar virtuoos is aan het blootleggen van de menselijke psyche en die op vlijmscherpe wijze deelt met haar lezers. Ik voelde in mijn hoofd en lijf wat zij met ieder woord bedoelde. De verwisseling in tijd en ruimte en persoon zijn duidelijk en geloofwaardig gedaan. Niet alleen vanuit een perspectief geschreven maar met een helicopterview alle betrokken personen een podium gevend.
Ook dat gedrag en karakter al dan niet aangeboren of aangeleerd intergenerationeel is. Dat het door sijpelt en erft in generaties die volgen. Dat gemaakte krassen op de ziel niet weggepoetst kunnen worden met een overdosis aan liefde en aandacht. Hoe graag men het verleden ook wil verzwijgen en begraven. Bewijzen wil verstoppen. Het verleden klopt een keer aan de deur.
De personages in dit boek maken op een diep gaande manier een ontwikkeling door. Alhoewel sommigen ondanks alle hulplijnen ook stil blijven staan. De personages gaan veelvuldig de dialoog met elkaar aan. Sommigen blokkeren maar weer anderen maken van hun harten niet langer een moordkuil en gaan de confrontatie aan.
Dit verhaal is diep gelaagd, metaforisch, beeldend, psychologisch onderhuids gaand, hartverscheurend, mensonterend, rauw, reflecterend, confronterend en filerend. Dit soort verhalen met thematiek die diep raakt vind ik zelf de moeite van het lezen waard. Zwaar maar ze kunnen mensen in soortgelijke situaties ook een spiegel voorhouden en (hopelijk) tot inzichten laten komen. Hulp zoeken zodat leed stopt en heling mag optreden.
Ik hoop dat veel lezers dit boek gaan lezen en als dat kan recenseren. Ook de plot is meeslepend en intens. En ook al stoppen er gaandeweg levenstreinen omdat het eeuwige perron bereikt wordt toch zie je dat leven verder gaat in een oogopslag of uiterlijk. Confronterend maar ook intrigerend.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Nog nooit las ik een verhaal van Elly Wassenaar maar ik ben zeer aangenaam verrast.
Wat een dijk van een verhaal met solide fundamenten. Weliswaar hartverscheurend, rauw, gruwelijk en confronterend maar ook reflecterend, meeslepend, indrukwekkend en intens. Duisternis, demonen en kwade intenties vanuit haat of jaloezie maar ook (helend) licht, liefde, geborgenheid, empathie en elkaar ten diepste zien en liefhebben.
Wat ik als Friezin leuk vond was dat het verhaal zich in Friesland afspeelde. Ook deels in mijn stéd/stad/stadsje “Ljouwert” Leeuwarden of Liwadden.
Bedankt dat ik mee mocht doen aan de blogtour Godijn Publishing.
In de toekomst lees en recenseer ik graag meer boeken van Elly Wassenaar.