Lezersrecensie
Duisternis over Eticlea
Recensie van:
Duisternis over Eticlea
Deel een van de epische reeks ‘De Weg van de Wijze Wendes
Auteur:
Katie Vance
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen voor deelname aan de blogtour van de auteur in ruil voor mijn recensie en deelname.
Uitgeverij: in eigen beheer
Genre: epische fantasy
Cover en flaptekst:
Een prachtig kleurgebruik van goud, bruinachtige tinten en lichtblauw in talloze schitterende vormen.
Een indrukwekkende en spannende flaptekst die tot lezen uitnodigt.
Mooie tekst:
Wanneer orde verandert in wanorde
Een stuk tekst die mij diep raakte:
Waarom? Het wierp me terug naar mijn eigen ervaring. Dit stuk beschrijft het zo levensecht en voelbaar goed. Het emotioneert maar troost tegelijkertijd.
Pagina 249:
“Toen Giselle en mijn dochter overleden werd het stil. Niet alleen in het huis. Maar in mij. Mijn dromen voor de toekomst, mijn plannen en ideeën, mijn zin om op te staan. Het werd stil. En ik dacht dat als ik weg zou rijden, als ik een doel zou hebben, als ik niet meer in die misselijkmakende stilte in dat veel te lege huis zou zijn, dat er wel weer leven in me zou komen. Maar gister besefte ik dat ik aan de andere kant van Eticlea rijd – verder van huis ga ik niet komen. Met een missie en een doel van levensbelang. En ik besefte dat de stilte niet door het huis of de omstandigheden komt. Ik ben stil. Mijn stem is weg. Waar ik ook naartoe ga ik neem het met me mee.”
Het verhaal:
Het eens zo welvarende Koninkrijk Eticlea wordt bedreigd door de opkomende waanzin die zich als een schaduw over het land verspreidt.
Als Hogere vuurdemon Sarynthe Eticlea steeds dieper in duisternis hult, is het tijd voor actie. Gydeon, een leerling-magiër, wordt onverwacht belast met deze taak. Samen met zijn beste vriend Bras en zijn geheime liefde Enelle, een magische entiteit, begint hij aan een queeste die hen door heel Eticlea zal leiden.
In deze meeslepende vertelling van opgroeien ontdek je een wereld vol magie, gevaar en vriendschap.
Maar zullen ze op tijd zijn om Eticlea te redden van totale duisternis? Ga mee op reis en beleef het avontuur!
Mijn leesbeleving:
Een kwalitatief hoogwaardig geschreven verhaal. In een beeldende en filmische schrijfstijl geschreven. Een prachtig woord gebruik dat in een verhaal gegoten werd dat zijn weerga niet kent.
Uniek omdat het voor mij onderdelen bevatte uit het genre fantasy waar ik nog niet eerder over gelezen had. Met recht episch. Ik bevond mij continu in het verhaal. Als deelgenoot tussen de personages.
De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt waardoor ze levensecht op mij overkwamen. Sommigen sloot ik gelijk in mijn hart en verdedigde ik tijdens het lezen vol vuur. Anderen zag ik liever verdwijnen.
Toen duidelijk werd dat een lange reis onvermijdelijk was voelde het voor mij dat ik mijn eigen paard zadelde, mijn wapentuig meenam en voor voldoende proviand in mijn zadeltassen zorgde. Ik voelde de continue dreiging van gevaar, ik rook de karakteristieke geur van de paarden, ik hoorde het suizen van de afgeschoten pijlen. Als ze doel troffen dan raakte ook mij dat diep
De woorden brengen dus perfect gevoelens over. Als de situatie hartverscheurend, rauw of meedogenloos was dan resoneerde dat lang na in mijn lijf en psyche. Maar de fladderende vlinders bij de oplaaiende liefde voelde ik ook.
Het is ook duidelijk beschreven dat de personages een duidelijke groei doormaken. Van verlegen, je minderwaardig voelen, ontroostbaar verdrietig naar zelfverzekerd leidend, je gelijk voelen aan anderen en je talenten geloven en gebruiken, door te praten en te luisteren je verdriet verwerken en ruimte krijgen om te ademen.
Maar ook heel duidelijk de stadia van opgroeien van jeugdige naar de jong volwassenheid. Dit maakt de leeservaring continu boeiend en interessant. Het gevaar sluimert, slaat toe, achtervolgd, maakt paranoïde en komt in de plot volledig in het licht. Huiveringwekkend maar tegelijkertijd voeding gevend aan de vastberadenheid van de gezamenlijke missie.
De epiloog is verhelderend en vormt een springplank naar deel twee.
In de toekomst lees ik graag meer van Katie Vance. Ik ben aangenaam verrast.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een prima, geloofwaardige opbouw. Prachtige titels boven de hoofdstukken waarvan ik die van hoofdstuk drie een van de mooiste vond: we bloeden allemaal hetzelfde rood. Als je het leest voel en zie je gelijk de betekenis.
Het epische fantasy komt echt terug in dit verhaal. Ik heb weer nieuwe dingen geleerd binnen de magie en de fantasy. Echt prachtig. De personages zijn uitgewerkt tot echte mensen. Door de beeldende filmische schrijfstijl was ik overal bij
De spanning is er in vele vormen en continu. De plot is mooi en geeft hoop voor deel twee. Gesterkt door hernieuwde inzichten, nieuw gesmede vriendschappen die verbinden en helpen. De epiloog is huiveringwekkend goed.
Duisternis over Eticlea
Deel een van de epische reeks ‘De Weg van de Wijze Wendes
Auteur:
Katie Vance
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen voor deelname aan de blogtour van de auteur in ruil voor mijn recensie en deelname.
Uitgeverij: in eigen beheer
Genre: epische fantasy
Cover en flaptekst:
Een prachtig kleurgebruik van goud, bruinachtige tinten en lichtblauw in talloze schitterende vormen.
Een indrukwekkende en spannende flaptekst die tot lezen uitnodigt.
Mooie tekst:
Wanneer orde verandert in wanorde
Een stuk tekst die mij diep raakte:
Waarom? Het wierp me terug naar mijn eigen ervaring. Dit stuk beschrijft het zo levensecht en voelbaar goed. Het emotioneert maar troost tegelijkertijd.
Pagina 249:
“Toen Giselle en mijn dochter overleden werd het stil. Niet alleen in het huis. Maar in mij. Mijn dromen voor de toekomst, mijn plannen en ideeën, mijn zin om op te staan. Het werd stil. En ik dacht dat als ik weg zou rijden, als ik een doel zou hebben, als ik niet meer in die misselijkmakende stilte in dat veel te lege huis zou zijn, dat er wel weer leven in me zou komen. Maar gister besefte ik dat ik aan de andere kant van Eticlea rijd – verder van huis ga ik niet komen. Met een missie en een doel van levensbelang. En ik besefte dat de stilte niet door het huis of de omstandigheden komt. Ik ben stil. Mijn stem is weg. Waar ik ook naartoe ga ik neem het met me mee.”
Het verhaal:
Het eens zo welvarende Koninkrijk Eticlea wordt bedreigd door de opkomende waanzin die zich als een schaduw over het land verspreidt.
Als Hogere vuurdemon Sarynthe Eticlea steeds dieper in duisternis hult, is het tijd voor actie. Gydeon, een leerling-magiër, wordt onverwacht belast met deze taak. Samen met zijn beste vriend Bras en zijn geheime liefde Enelle, een magische entiteit, begint hij aan een queeste die hen door heel Eticlea zal leiden.
In deze meeslepende vertelling van opgroeien ontdek je een wereld vol magie, gevaar en vriendschap.
Maar zullen ze op tijd zijn om Eticlea te redden van totale duisternis? Ga mee op reis en beleef het avontuur!
Mijn leesbeleving:
Een kwalitatief hoogwaardig geschreven verhaal. In een beeldende en filmische schrijfstijl geschreven. Een prachtig woord gebruik dat in een verhaal gegoten werd dat zijn weerga niet kent.
Uniek omdat het voor mij onderdelen bevatte uit het genre fantasy waar ik nog niet eerder over gelezen had. Met recht episch. Ik bevond mij continu in het verhaal. Als deelgenoot tussen de personages.
De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt waardoor ze levensecht op mij overkwamen. Sommigen sloot ik gelijk in mijn hart en verdedigde ik tijdens het lezen vol vuur. Anderen zag ik liever verdwijnen.
Toen duidelijk werd dat een lange reis onvermijdelijk was voelde het voor mij dat ik mijn eigen paard zadelde, mijn wapentuig meenam en voor voldoende proviand in mijn zadeltassen zorgde. Ik voelde de continue dreiging van gevaar, ik rook de karakteristieke geur van de paarden, ik hoorde het suizen van de afgeschoten pijlen. Als ze doel troffen dan raakte ook mij dat diep
De woorden brengen dus perfect gevoelens over. Als de situatie hartverscheurend, rauw of meedogenloos was dan resoneerde dat lang na in mijn lijf en psyche. Maar de fladderende vlinders bij de oplaaiende liefde voelde ik ook.
Het is ook duidelijk beschreven dat de personages een duidelijke groei doormaken. Van verlegen, je minderwaardig voelen, ontroostbaar verdrietig naar zelfverzekerd leidend, je gelijk voelen aan anderen en je talenten geloven en gebruiken, door te praten en te luisteren je verdriet verwerken en ruimte krijgen om te ademen.
Maar ook heel duidelijk de stadia van opgroeien van jeugdige naar de jong volwassenheid. Dit maakt de leeservaring continu boeiend en interessant. Het gevaar sluimert, slaat toe, achtervolgd, maakt paranoïde en komt in de plot volledig in het licht. Huiveringwekkend maar tegelijkertijd voeding gevend aan de vastberadenheid van de gezamenlijke missie.
De epiloog is verhelderend en vormt een springplank naar deel twee.
In de toekomst lees ik graag meer van Katie Vance. Ik ben aangenaam verrast.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een prima, geloofwaardige opbouw. Prachtige titels boven de hoofdstukken waarvan ik die van hoofdstuk drie een van de mooiste vond: we bloeden allemaal hetzelfde rood. Als je het leest voel en zie je gelijk de betekenis.
Het epische fantasy komt echt terug in dit verhaal. Ik heb weer nieuwe dingen geleerd binnen de magie en de fantasy. Echt prachtig. De personages zijn uitgewerkt tot echte mensen. Door de beeldende filmische schrijfstijl was ik overal bij
De spanning is er in vele vormen en continu. De plot is mooi en geeft hoop voor deel twee. Gesterkt door hernieuwde inzichten, nieuw gesmede vriendschappen die verbinden en helpen. De epiloog is huiveringwekkend goed.
3
Reageer op deze recensie
