Met gemengde gevoelens gelezen

Een bundel 'beschouwingen' (essays, recensies, dagboekaantekeningen en nog wat overige stukken) waarvan de keuze (door partner Xandra Schutte) zoals vaak bij een bundeling van schrijfsels, discutabel is.
Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel bevat algemene stukken over lezen en schrijven, waarbij de dagboekaantekingen een beetje uit de toon vallen en op zijn minst de vraag oproept: waarom deze keuze? Wat voegt dit toe aan het geheel?
Toch vond ik dit deel het beste, omdat het heel persoonlijke stukken zijn. Vooral het essay over herlezen vond ik erg fijn.
Het tweede deel bevat beschouwingen en recensies over een paar van de favoriete schrijvers van Meijsing, die ik met wisselende interesse gelezen heb. Een lang stuk over Rudy Kousbroek heb ik maar deels gelezen (ooit deze schrijver geprobeerd, zonder resultaat), een stuk over Dick Hillenius (wie?) overgeslagen.
De beschouwingen over Kafka, Yourcenar, Vestdijk en Nabokov vond ik erg de moeite waard, je krijgt er zin van om deze boeken zelf te gaan lezen.
Het laatste deel bevat wat beschouwingen over toneel, film en fotografie. Deze heb ik diagonaal gelezen, het ging mij puur om de stukken over literatuur. De titel van dit boek: hoe verliefd is de lezer, is dan een beetje misleidend want het laatste deel betreft een andere vraag: hoe verliefd is de kijker?
Kortom een boek met wisselende stukken die ik derhalve met gemengde gevoelens gelezen heb.
Maar als het je gaat om de persoon Doeschka Meijsing dan zul je er waarschijnlijk een andere beleving bij hebben.