Hoeveel gruwelen kan een lezer aan?

Beste Bert Natter. U heeft een boek geschreven waarvan ik verwacht dat het de komende tijd veel prijzen zal winnen. Het is namelijk erg goed geschreven. U heeft gekozen voor de setting van een (vrouwen-)concentratiekamp en maakt deze setting uniek door het moment dat u daarbij kiest, april 1945, het einde van de oorlog nadert. Het geheel speelt zich af in anderhalve dag. De verjaardag van Hitler wordt gevierd maar tegelijkertijd zijn de Russen al vlakbij, je hoort het gerommel in de verte. Dat geeft dit verhaal een uniek perspectief, dat wordt versterkt door de keuze om veel verschillende personages op te voeren (nazi-officieren, piepjonge Duitse soldaten, Duitse burgers met een baantje in het kamp, joodse gevangenen met een baantje, politieke gevangenen en 'gewone' joodse gevangenen met het stempel 'gaskamer' ). Door het steeds wisselen van al die personages krijgt het verhaal een bepaald ritme dat er voor zorgt dat je door blijft lezen. Maar, beste Bert, was het nu echt nodig om alle denkbare gruweldaden ook daadwerkelijk állemaal op te voeren, en tot in de (expliciete) details te beschrijven? Hoeveel ellende kun je een lezer aan doen? Niets blijft die lezer bespaard. Ik kon dit boek 's avonds niet lezen, omdat ik er dan niet meer van kon slapen. De beelden achtervolgden me. Misschien zegt u nu: dat is ook mijn bedoeling. Maar dan nog zeg ik: het had wel wat minder gekund en dan had het nog steeds erg geschuurd. Maar goed, u bent de schrijver en u heeft die keuze gemaakt. Nu lees ik dat u ook nog een idee hebt gestolen van John Boyne (De jongen in de gestreepte pyama), wat de rode lijn in uw verhaal geworden is. Ik ken dat boek niet, dus ik wist dat niet. Dat is natuurlijk niet fraai. Maar u heeft het idee vast op geheel eigen, creatieve wijze veranderd, toch?
Ik wilde u in mijn waardering eigenlijk straffen voor deze twee dingen (de gruwelen en de diefstal), maar uiteindelijk moet ik ondanks alles toegeven het boek als een pageturner gelezen te hebben, al klinkt dat in deze context wel heel erg raar.
Misschien kan er in de herdruk een stickertje op: niet geschikt voor tere zielen?