Een filosoof en een feministische grande dame

In Buitenstaanders in brieven is de correspondentie (lees:mails) opgenomen tussen Alex Boogers en Renate Dorrestein, vanaf december 2015 tot de dood van Dorrestein op 4 mei 2018. Of dit een selectie is of de volledige correspondentie wordt nergens vermeld, ik ga dus maar uit van het laatste.
Je zou denken: een onmogelijke combinatie:de wat hoekige, publiciteitsschuwe Boogers en de goedgebekte grande dame van de Nederlandse literatuur Dorrestein. Toch vinden ze elkaar, wanneer Boogers een mailtje ontvangt van Dorrestein over zijn pamflet De lezer is niet dood. Zij is daar erg enthousiast over. Dit mailtje blijkt het startschot voor het regelmatig uitwisselen van mails. Die gaan over lezen, over lezers, over de literaire elite, over het vak schrijven. En over leven en ziekte, want al vrij snel wordt bij Dorrestein slokdarmkanker ontdekt. Boogers is vaal heel filosofisch en schrijft wat langere stukken. Komend uit een arbeidersmilieu voelt hij zich vaak een buitenstaander in de literaire wereld. Dorrestein is wat korter van stof, maar altijd zeer snedig, zoals wij haar kennen. Als feministische schrijfster in een tijd waarin er door de literaire wereld neergekeken werd op 'vrouwen die schrijven', heeft ook zij zich lang een buitenstaander gevoeld.
Dit is een hele fijne gedachtenwisseling om te lezen en ik realiseerde me weer eens wat een gemis het toch is, dat wij niet meer kunnen genieten van Dorrestein. Wat had zij in deze tijd een prettig afwijkende, humoristische, scherpzinnig analyserende stem kunnen zijn.