Hoe een broer een zus wakker schudt

Broer en zus, Marcus en Olivia. Opgegroeid in een achterkamertje achter de groenten zaak van hun ouders. Op zichzelf aangewezen en weinig persoonlijke aandacht en affectie. Vijftig jaar later is Olivia financieel directeur en succesvol. Marcus een flierefluiter met nietszeggende baantjes en verblijfplaatsen.

Als Olivia op het punt staat een aandeelhouders vergadering toe te spreken, belt Marcus vanaf zijn ziekenhuisbed op weg naar de operatiekamer. Zijn been zal waarschijnlijk moeten worden geamputeerd. Het is een kort gesprek, na ruim een jaar geen contact.

Dit is voor de punctuele, perfectionistische Olivia het sein van twijfel en verdriet. Zeker tegenover haar broer laat zij zich niet van haar kwetsbaarst kant zien. Zijn amputatie en emotionele uitbarstingen, zijn dingen die zij het liefst ver wegstopt. Dit past niet bij de trotse Olivia.

Esther Gerritsen is erin geslaagd de gevoelens van Olivia zeer goed op te schrijven. Ze verschijnt op het netvlies van de lezer. Het verschijnen van Marcus in haar perfecte leven, geeft haar stof tot nadenken. Zeker als haar man en kinderen het zeer goed met haar broer kunnen vinden.