Prima thriller maar niet mind-blowing

De tweeling Ellery en Ezra worden noodgedwongen naar hun oma in Echo Ridge gestuurd als hun alcoholistische moeder wordt opgenomen. Ze zien het niet zitten - ze kennen hun oma amper, weten niets over de buurt behalve dat hun tante Sarah er ooit vermist is geraakt en dat er nog niet eens zo lang geleden een homecoming queen vermoord is. Wat moeten ze daar in hemelsnaam? En dan gaat hun komst ook nog niet eens zonder slag of stoot. Al bij binnenkomst van de 'ons kent ons'-gemeenschap vinden ze een geliefd docent op straat - aangereden en voor dood achtergelaten. En als dat nog niet vreemd genoeg is, wordt Ellery op één van haar eerste dagen op school genomineerd als één van de drie homecoming queens. Precies de reden waardoor Sarah vermist is geraakt en waardoor Lacey is vermoord. Ook deze queens moeten vrezen voor hun leven als er serieuze bedreigingen bovendrijven. Wie zit hierachter en heeft dit ook de maken met de moord op Lacey en de vermissing van Sarah? Ellery en Ezra gaan samen met hun nieuwe vrienden Malcolm en Mia op onderzoek uit, maar dat doet soms meer kwaad dan goed..

Pretty Little Liars

'Twee kunnen een geheim bewaren' van Karen M. Mcmanus trok mijn aandacht meteen door de titel. Als Pretty Little Liars-fans dacht ik gelijk terug aan de titelsong 'Two can keep a secret if one of them is dead'. Die heb ik in mijn leven meer dan honderd keer heb gehoord. Tel hierbij nog eens een verhaallijn op waar mysterieuze vermissingen, mensen die worden vermoord en dreigementen de boventoon voeren en je hebt mijn aandacht absoluut te pakken. Het kan namelijk zo een scène zijn uit deze geweldige reeks. Vol onderhuidse spanning die je als lezer geboeid houdt. Je voelt namelijk al vanaf het begin dat er iets niet klopt. Nu niet, niet op het moment dat Lacey werd vermoord en zelfs 25 jaar geleden niet toen Sarah uit het niets verdween. Alleen wat heeft dit met elkaar te maken en belangrijker nog: moet Ellery nu vrezen voor haar leven?

Geen binding

Ondanks de behoorlijk onderhuidse spanning die al vanaf het begin al aanwezig is, moest het verhaal qua schrijfstijl een beetje op gang komen. Ik voelde geen echte binding met het verhaal en moest zelfs moeite doen om mijn gedachtes bij het verhaal te houden. Zo zag ik namelijk niet gelijk alles voor me. Op die manier dat je zelf betrokken raakt bij de zaak, zelf kan bedenken over wie erachter zit en wat er nog meer kan gebeuren. Maar ik kan er niet helemaal mijn vinger opleggen waarom dat zo is. De schrijfstijl is namelijk niet heel bijzonder. Het leest gewoon makkelijk weg (zowel voor jong als oud) en je begrijpt wat er gebeurt. Alleen het allesoverheersende gevoel dat ik soms krijg bij de thrillers van Mel Wallis de Vries of Margje Woodrow ontbrak. Wat ik daarentegen wel had - en dat vond ik toch opvallend - was dat de personages als Ellery, haar broer Ezra en hun nieuwe vrienden Malcolm en Mia in mijn hoofd gingen zitten. Zo bleef ik zelfs als ik het boek even had weggelegd nog denken over hun acties.

Eén + één = twee

Dat komt vooral doordat je zowel in de huid van Malcolm als Ellery kan kruipen. Ellery leren we kennen als een eigenwijs, maar zelfstandig meisje dat heel nieuwsgierig blijkt naar het verleden en naar politiezaken in het algemeen. Ze is voor de lezer een open boek, maar dat geldt niet voor Malcolm. Hij gaat gebukt onder de (wel of niet) daden van zijn eigen broer en bij alles wat er mis gaat, kijken de inwoners naar hem. Maar als lezer krijg je al snel te weten wie Malcolm echt is en hoe hij erop gebrand is om uit te vinden of zijn broer echt de schuldige is. Deze twee bijzondere personages vinden elkaar en werken samen om tot antwoorden te komen. En wat ze vinden is niet mals. Ik werd verrast door zowel een wending op het einde als de uiteindelijke ‘dader’. Voor mij lag het niet voor de hand – maar was het ook niet uit de lucht gegrepen – maar ik las wel een reactie van iemand die wel meteen wist hoe het zat. Dat vind ik knap, want voor mij heeft de schrijfster het goed verborgen zien te houden.

Conclusie

‘Twee kunnen een geheim bewaren’ van Karen M. Mcmanus kan zo in verfilming. Door de spannende vermissing van 25 jaar geleden, de mysterieuze moord op Lacey en de huidige bedreigingen heb je namelijk een behoorlijke spanningsboog te pakken, die je als lezer ook gaat bezig houden. Veel actie zit er niet in en je moet je hoofd erbij houden, maar toch ben je nieuwsgierig naar de afloop. Zomaar stoppen, is uit den boze. Hoewel ik wel even moest wennen aan de schrijfstijl en ik mij niet helemaal kon overgeven aan dit verhaal. Maar dat heeft weer één voordeel. De dader kwam uit de lucht vallen. Ik had het niet verwacht en al helemaal niet met de bijkomende wending. Zo kon ik alsnog dit boek met een glimlach dichtslaan. Is het daarmee de beste thriller die ik ooit heb gelezen? Nee, dat zeker niet. Maar ik heb mij wel vermaakt. Wat mede komt door Ellery en Malcolm vanuit wie je dit verhaal lees. Ze vinden elkaar in hun zoektocht naar de waarheid, maar brengen ook hun eigen verhaal mee. En dat geeft wat lucht tussen al die spanningen.