Moeder en dochter

Anya en Merel (moeder en dochter) schreven samen een dagboekroman over een gescheiden moeder in haar tweede leven, haar dochter met een identiteitscrisis en haar moeder die in een bejaardenoord woont. Na haar scheiding moet de vijftiger Roos het doen met een saaie baan en een flatje. Roos is boos en schrijft haar frustraties van zich af. Wanneer dochter Maddy, Madelief, na een verbroken relatie bij Roos intrekt, lopen de spanningen hoog op en grijpt ook Maddy naar de pen. Ondertussen belandt Oma Loes, een voormalige dolle mina, na een gebroken heup in een zorgcomplex tussen de 'wandelende graftakken'. Haar activistische hart bloeit op en ze trekt weer ten strijde. Nu tegen de stereotypering van ouderen.

Zowel Roos als Maddy schrijven elk stukjes in hun dagboek elk heeft haar eigen kijk op de wereld en de dagboekstukjes zijn soms erg kortzichtig. Het is een actueel verhaal aangezien ze de corona lockdown meemaken/beschrijven. Doordat het door 3 personen geschreven is, oma, dochter en kleindochter is het heel afwisselend kwa kijk op de wereld en dat matcht niet altijd met elkaar.

Ik houd van eigentijdse boeken en dus sprak mij dit wel aan, maar dat het telkens vanuit een anders perspectief geschreven/verteld werd vond ik lastig ik had er dan meer van verwacht helaas.