Een boek voor een film

Tuurlijk is dit een goed boek, het is goed geschreven, mooie plastische beschrijvingen, hou ik van. Geeft een goed beeld van het Russische hof in de 18e eeuw. Juju, wat een grof volkje.
Terugblikkend van haar sterfbed beschrijft Catharina wat er allemaal gebeurd is en wat haar aandeel er in geweest is. En er is veel gebeurd. De gebeurtenissen zijn historisch juist. Sabaliauskaité is niet voor niets historica. Het is een spannende tijd geweest.
Als ik de uitgebreide beschrijvingen lees krijg ik het gevoel dat de schrijfster wel verwacht dat het boek verfilmd gaat worden; ze heeft de choreografie al gedaan.

De schrijfster wordt vergeleken met Hilary Mantel en dat is echt te veel eer. Mantel is spannend om te lezen, veel intriges, ook veel gepsychologiseer. Ik herinner me de lijdensweg van Cromwell in de Tower levendig. De teleurstelling, de hoop, het wéten. Dat is precies wat er aan Peter’s keizerin ontbreekt. Het boek is niet spannend. Hoe plastisch beschreven ook, nergens kun je echt invoelen wat de hoofdpersonen bezighoudt. Het blijft voor mij een vrij uitgebreide opsomming van iets dat ook wel in 1 boek had gekund.
Ik ben na een onderbreking (even wat anders dan drinken, poepen en hoereren) aan deel 2 begonnen, maar bespeur een zekere vermoeidheid bij het lezen.
Ben eigenlijk alleen maar benieuwd naar hoe Peter nu precies aan zijn eindje komt…