Lezersrecensie
Zeer goede psychologische thriller
In de schaduw is de eerste vertaalde thriller van de hand van Liz Nugent. Ik kan alvast verklappen: wat een goed boek is dit!
Het verhaal wordt door eigenlijk maar weinig personages gedragen en hier zit ook gelijk de kracht. Verwacht in die zin geen snijdende spanning of snelle acties. Wat je wel kan verwachten? Drie geweldige delen vanuit personages die staan als een flatgebouw. Die je van het verleden richting het heden leiden. Een bijzonder afschuwelijk gekonkel tot het antwoord op de vraag waarommm.
Lydia, Laurence en Karen. Wat worden ze ontzettend goed neergezet en uitgewerkt. Drie totaal verschillende karakters die een totaal verschillende rol spelen. Uiteraard rollen die rollen van langs naar in elkaar, en dan krijgt het een staartje met de grote S!
Van begin tot eind is het genieten geblazen. De kern van het verhaal is je als lezer bekend, maar ondanks dat weet Nugent je meerdere malen te verbazen op meerdere fronten. Wat een opbouw ook. Je komt van elk personage steeds meer te weten, pracht van een uitdieping zeg, maar ook dan weet dit continu achterdocht op te wekken. Ziekelijk wordt moeiteloos versmolten met geluk en Karen is eigenlijk de enige die ik een warm hart toedraag. Wat een doorzetter maar ook zij weet dingen te beslissen waarvan je denkt: dat gaat misschien niet zo lekker uitpakken allemaal, doe het niet!
De schrijfstijl is kundig, de dialogen klinken als een klok en je ziet het allemaal met gemak gebeuren. Nu zou je kunnen zeggen: is het op een bepaald punt heel geloofwaardig? Misschien niet, maar dat maakt in dit geval dus geen moer uit. Ik zie het, ik geloof het, ik beleef het. En dat is nu precies waar het lezen van dit genre om draait. Zo af en toe miste ik wat vaart maar daarentegen wordt er geen bladzijde te veel geschreven om dit verhaal neer te zetten.
En dan komen we tot het einde. Deze zag ik bijna helemaal wel aankomen, bijna! Wat een verschrikkelijke kers op de taart is dit dan weer… Ge-wel-dig.
Conclusie:
Dit is dus waarom ik graag psychologische thrillers lees. Steengoede uitwerking van de personages rondom het waarom Annie Doyle werd vermoord.
Vier dikke stralende sterren.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker
Het verhaal wordt door eigenlijk maar weinig personages gedragen en hier zit ook gelijk de kracht. Verwacht in die zin geen snijdende spanning of snelle acties. Wat je wel kan verwachten? Drie geweldige delen vanuit personages die staan als een flatgebouw. Die je van het verleden richting het heden leiden. Een bijzonder afschuwelijk gekonkel tot het antwoord op de vraag waarommm.
Lydia, Laurence en Karen. Wat worden ze ontzettend goed neergezet en uitgewerkt. Drie totaal verschillende karakters die een totaal verschillende rol spelen. Uiteraard rollen die rollen van langs naar in elkaar, en dan krijgt het een staartje met de grote S!
Van begin tot eind is het genieten geblazen. De kern van het verhaal is je als lezer bekend, maar ondanks dat weet Nugent je meerdere malen te verbazen op meerdere fronten. Wat een opbouw ook. Je komt van elk personage steeds meer te weten, pracht van een uitdieping zeg, maar ook dan weet dit continu achterdocht op te wekken. Ziekelijk wordt moeiteloos versmolten met geluk en Karen is eigenlijk de enige die ik een warm hart toedraag. Wat een doorzetter maar ook zij weet dingen te beslissen waarvan je denkt: dat gaat misschien niet zo lekker uitpakken allemaal, doe het niet!
De schrijfstijl is kundig, de dialogen klinken als een klok en je ziet het allemaal met gemak gebeuren. Nu zou je kunnen zeggen: is het op een bepaald punt heel geloofwaardig? Misschien niet, maar dat maakt in dit geval dus geen moer uit. Ik zie het, ik geloof het, ik beleef het. En dat is nu precies waar het lezen van dit genre om draait. Zo af en toe miste ik wat vaart maar daarentegen wordt er geen bladzijde te veel geschreven om dit verhaal neer te zetten.
En dan komen we tot het einde. Deze zag ik bijna helemaal wel aankomen, bijna! Wat een verschrikkelijke kers op de taart is dit dan weer… Ge-wel-dig.
Conclusie:
Dit is dus waarom ik graag psychologische thrillers lees. Steengoede uitwerking van de personages rondom het waarom Annie Doyle werd vermoord.
Vier dikke stralende sterren.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker
1
Reageer op deze recensie
