Wat een intens en intens goed boek!

BAM wat een introductie! Een zeldzaamheid: wat een insteek vanuit Alice Lee en wat een bi-zar goede en mooie schrijfstijl. Hoe is het mogelijk. In een enkele bladzijde weet Bublitz me steil achterover te blazen en dit gaat tot de laatste bladzijde niet meer veranderen ook.

Wat is dit een intens en intens goed boek. Maar zelden gebeurt het me dat tijdens het lezen emoties echt in de brand worden gezet en nu gebeurt het keer op keer. Ik absorbeer de letters, want dit is genieten van hoge kwaliteit. Dit vertraagt op die uniek mooie manier het lezen, want elk dingetje, elk gevoel, elke kennismaking is belangrijk, is verdrietig of prachtig en je wil gewoon niks missen. In de ik-vorm vertelt Alice Lee haar geschiedenis en het verleden smelt als boter samen met het heden. Daarnaast vloeit dit moeiteloos over naar het perspectief vanuit Ruby daar dit in de derde persoon geschreven is, om vervolgens weer moeiteloos over te worden genomen door Alice Lee met haar helicopterblik. Wat is dit bijzonder!

Twee vrouwen die tegelijkertijd hun eigen vlucht maken naar New York. Twee vrouwen die elkaar nooit zullen ontmoeten maar die compleet samensmelten, hoe kan dat? Het kan, en hoe. Deze trant.. Och jonges wat uniek en beeldschoon. Naast Alice en Ruby maken ook de overige personages een eigen diepe indruk. Nieuwe vriendschappen weten eenzaamheid te verdringen maar dat niet alleen. Het geeft dialogen met een grote D. Al sparrend komen fantastische visies en filosofieën voorbij en dit is sowieso ook wel kenmerkend voor het hele boek. Bublitz weet regelmatig maatschappelijk moraal, zeker ook met betrekking tot vrouwen, op duidelijke maar respectvolle wijze aan te stippen en in passages door te laten sijpelen.

Het thrillergehalte is hoog en vooral richting einde zit ik echt bang en met gekromde tenen te lezen. Allekeizers wat spannend want dat waarvan je dacht: nee kom op, die kant zal het toch niet opgaan….naja, daar gaat het dus wel heen!

Dreiging ten top en dan wat als? Eigenlijk brengen Alice Lee en Ruby je alles. Dit staat bol van vriendschap, van verlies. Van hoop en geluk maar ook van verdriet. Van misdaad, van onbreekbare banden, van ontplooiing en het heeft DIE diepgang waar ik helemaal in verdwijn en ook van bij moet komen. Hoe kan dit in hemelsnaam een debuut zijn?

Diepe, diepe buiging en petje tien keer af.

Conclusie:

Vijf sterren op alle fronten. Voordat je wist wie ik was blijft voor altijd in mijn geheugen gegrift.

Karin Meinen - Samenlezenisleuker

PS Als ik dan nog één advies en / of wens zou hebben: verfilm dit boek.