Goed verhaal met een goede cliffhanger!

Met het landhuis in de mist op de cover weet De sekte gelijk een intrigerende indruk te maken. De zonnestralen die door de wolken komen nodigen uit om het boek open te slaan en de steiger af te lopen die leidt naar het landhuis. Met een spannende proloog trekt Lindstein de lezer direct het verhaal in waarna je wil weten hoe het verder gaat. Sofia Bauman is een jonge, ambitieuze vrouw die zojuist is afgestudeerd en gefascineerd raakt tijdens een lezing van Oswald. De enigszins naïef overkomende Sofia laat zich verleiden tot het aannemen van een baan op het landgoed van Oswald. Franz Oswald is een charismatische man, die enorm goed is in het bespelen van allerlei mensen en het overbrengen van zijn boodschap terwijl hij tegelijkertijd de touwtjes strak in handen heeft. Lindstein heeft het voor elkaar gekregen om Oswald ondanks zijn manipulerende trekjes ook enigszins empathisch over te laten komen op de lezer en dat is absoluut een compliment aan de auteur waard. Met afwisselende hoofdstukken waarin een jonge Fredrik Johansson vertelt over zijn leven en de hoofdstukken over het leven in ViaTerra leert de lezer steeds meer over de wijze waarop de beweging van Oswald in elkaar steekt. Het verhaal gaat niet enorm snel, mede ook omdat het over een langere periode speelt, maar Lindstein krijgt het voor elkaar wel om de aandacht bij het verhaal te houden waardoor dit zeker niet storend is. Sommige verbanden liggen helaas wel erg voor de hand in de verschillende verhaallijnen, waardoor het thrillerelement dat hierdoor opgeroepen had kunnen worden iets minder goed uit de verf komt dan had gekund. Wat Mariette Lindstein met De sekte zeker wel bereikt heeft is dat het 2de deel van de trilogie zeker op de leeslijst komt, want ze heeft met een goede cliffhanger in ieder geval bereikt dat je als lezer wil weten hoe dit verhaal verder gaat.