Bitterzoet boek over vriendschap, boeken en meer

Bitterzoet, omdat de twee hoofdrolspelers elkaar leren kennen in een bejaardentehuis. De Oude Boekverkoper zit in zijn laatste levensfase. Zijn 'factotum' is net van school zonder zijn diploma te halen en weet niet goed wat met het leven aan te vangen.

Het boek doet een beetje denken aan "Le Second Souffle", de autobiografie van Philippe Pozzo di Borgo. Dat ken jij wel als boek of als de film "Intouchables". Het zou me niet verbazen als de wijze lessen van meneer Picquier en zijn hulp Grégoire uiteindelijk ook verfilmd zullen worden. Hier wordt verteld over humor, verdriet, verlies, liefde, vriendschap en nog véél meer - in vrij korte hoofdstukken die toch bijna twee jaar beschrijven.

Het verhaal leest makkelijk, maar als je behoort tot dezelfde groep lezers als ik (en die groep is blijkbaar vrij groot) dan houd je het niet altijd droog. Lees je ook Franse boeken, dan denk ik dat het het beste is dit boek niet in een vertaling te lezen. Zelfs in het Nederlands, is de stijl erg poëtisch en dat zal in het Frans nog mooier zijn. Er wordt meer gesuggereerd, dan echt beschreven en een beroep gedaan op een deel van je zintuigen en fantasie.

Hoewel het vlot leest, wil dit niet zeggen dat Marc Roger het makkelijk houdt. Je kunt dit boek op meerdere niveaus lezen. Heb je er oog voor, dan komen moeilijke thema's aan bod als aftakeling en ouderdom, corruptie en uitbuiting, verzet, zelfmoord, discriminatie, de zin van en in het leven. Helaas blijkt dat dus niet iedereen even duidelijk te zijn.

Heb je het boek uit? Houd je van fietstochten, of net als de auteur en meneer Pciquier van lange wandelingen?
Tegen het eind van het boek, gaat Grégoire op bedevaart?

Je kan die tocht zelf ongeveer nareizen of volgen: een stuk van het kanaal van Berry (fietsend of wandelend) tot Tours. Vanaf Tours of eerder, kan je een aantal van de Loire kastelen bezoeken (ook weer fietsend of wandelend) met als doel natuurlijk de abdij van Fontevrault. Daar ligt - nee, geen echte spoiler, natuurlijk een van de liefdes van meneer Picquier begraven.

Als je het een beetje handig uitstippelt, gaat je route langs bijvoorbeeld Azay-le-Rideau, Chinon of andere prachtige of belangrijke kastelen. Voor mij waren die laatste hoofdstukken vol herinneringen aan die heerlijke streek waar nog zoveel te ontdekken valt ... Iets voor na de nare COVID-lockdowns, ergens komende zomer? Dan neem ik dit boek mee om te herlezen.

Viel er dan niets tegen? Nou ja: het was nog leuker geweest om achterin, een lijst te vinden van alle boeken die in dit boekje van zo'n 200 pagina's de revue passeren. Die is er dus niet. Geeft niet ... er blijven toch wel titels hangen en anders pak je het er nog even bij en noteer je wat je nog niet kent. Veel lees-plezier!