Van gemiddelde kwaliteit

Toen Patrick Woodhead nog jong was trok hij met zijn vader, die een grote liefde voor de bergen had, regelmatig de hoogte in. Vooral om te skiën, maar later specialiseerde hij zich in klimmen. Hij is tevens een van de oprichters van White Desert, een onderneming die avontuurlijke reizen naar Antarctica organiseert. In zijn boek Misadventures in a white desert uit 2004 vertelt hij over een van zijn trektochten. Hij besloot om ook thrillers te gaan schrijven wat er toe leidde dat in 2009 De verboden tempel, het eerste deel met Luca Matthews, verscheen.

Luca Matthews is op klimexpeditie in Tibet, maar omdat zijn klimpartner Bill Taylor last van hoogteziekte krijgt, moeten ze hun avontuur afbreken. Vlak voordat ze afdalen, ontdekt Luca een onbekende top in de vorm van een piramide. Terug in Engeland zoekt hij hier meer over uit en besluiten hij en Bill opnieuw naar Tibet af te reizen met als doel deze top als eerste te beklimmen. Tegelijkertijd doet de Chinese geheime politie er alles aan om een jongetje te vinden die de nieuwe Panchen Lama moet worden. Omdat Luca en Bill dat proberen verhinderen, ligt de toekomst van Tibet in hun handen.

De verboden tempel begint met een proloog die zich in 1956 afspeelt en waarin de Chinese overheerser een Tibetaans klooster in brand steekt en daarnaast nog enkele andere wreedheden uithaalt. Het verhaal maakt vervolgens een sprong naar 2005 en heeft vanaf dat moment een chronologisch verloop. Het heeft eveneens een aantal verhaallijnen die gedurende de plot samenvallen. In een van deze subplots nemen Luca en Bill het belangrijkste deel voor hun rekening en in een andere wordt ruimte gecreëerd voor de monniken die in het Geltang-klooster wonen en leven.

Een groot deel van de plot met Luca en Bill verhaalt over het beklimmen van bergen en welke gevaren daarbij om de hoek komen kijken. Woodhead put hierbij uit zijn eigen ervaring en weet ook haarfijn te benoemen welk materiaal ervoor nodig is. Dat hij die kennis heeft, laat hij de lezer regelmatig weten, want het komt nogal eens voor dat hij de merknamen van onder andere de klimbenodigdheden benoemt. Voor het verhaal is dit volkomen overbodig en heeft dus geen enkele toegevoegde waarde. Wel is deze verhaallijn geloofwaardig, maar dat geldt in wezen ook voor de andere, hoewel die twee (de monniken in het klooster en de zoektocht van de Chinezen naar de nieuwe Panchen Lama) dat ook zijn. Iedereen die maar een klein beetje over Tibet weet, zal dit kunnen beamen.

In de eerste helft van De verboden tempel blijft de spanning achterwege, maar daarna doen zich toch enkele momenten voor waarin de spanningsboog wat strakker komt te staan. Wat echter zo goed als achterwege blijft, zijn de broodnodige plotwendingen. Het verhaal kabbelt in een bedaard tempo voort en voor de lezer is het de vraag wanneer zich een eventuele verrassing voor gaat doen. Die zijn er wel, maar pas aan het eind. Het is dus niet zo heel erg vreemd dat de ontknoping het hoogste tempo heeft en tevens de meeste spanning. Het aantal personages waar het verhaal om draait zijn beperkt en daardoor blijft het overzichtelijk. Wel is het opvallend dat de meeste van hen niet sympathiek overkomen, en vooral Luca spant daarin de kroon.

Door het ontbreken van een aantal specifieke kenmerken kan De verboden tempel in feite geen thriller worden genoemd. Door wat Luca en Bill beleven, maar ook door wat ze ondernemen, heeft het meer weg van een avonturenroman. Maar wel een die door de belevenissen en de schrijfwijze van de auteur van begin tot eind blijft boeien. De tekortkomingen zorgen er echter wel voor dat het van gemiddelde kwaliteit is.