Verslavend

Eindelijk landen landen de pioniers op Mars. Ik was zó benieuwd hoe Victor de nederzetting zou hebben bedacht en beschreven! Na het verraad van … in deel één en rapport Noé bekend is kon dit boek alleen maar spannender zijn en hoopte ik dat een hoop puzzel stukjes op hun plek zouden vallen. Phobos 2 gaat dan ook verder waar Phobos eindigde. Een gigantische cliffhanger waar van ik meteen moést weten hoe de groep er op zou reageren.

Niets is minder waar. In dit deel schijnen er alleen maar meer mysteries en geheimen bij te komen. Eenmaal geland op Mars begint het verraad pas echt. Is iedereen van de groep wel te vertrouwen? En hoe lang kunnen ze overleven op Mars? Verder krijgt Harmony, de dochter van …., een belangrijke rol in dit verhaal samen met Andrew, de zoon van dokter Fisher.

Even over de worldbuilding – het is weer waanzinnig hoe Victor Mars en de nederzetting heeft beschreven. Even een spoiler: de nederzetting heet dus New Eden en die naam past perfect: het is net de tuin van Eden met fruitbomen, planten, noem maar op. De huisjes die er staan zijn wel wat futuristischer (incl. robot buttler!).
Maar de pioniers hebben geen tijd om te luieren. Zij moeten de schijn hoog houden voor de kijkers en doen alsof er niets aan de hand is, maar tegelijkertijd moeten zij zo snel mogelijk op onderzoek uit om te kijken of en waar er schade is. Klopt alles wat er in rapport Noé vermeld staat? Kunnen die pioniers op dit rapport vertrouwen of blijken er weer zaken niet te kloppen?

Wat verder erg interessant is zijn de onderlinge verhoudingen. Nu de jongeren eindelijk samen zijn en elkaar aan kunnen raken kunnen zij hun geluk niet op. De bruiloft(en) zijn heel erg schattig en ze zijn allemaal heel erg verliefd. Ook Léonor is er zeker van de juiste keuze te hebben gemaakt en voelt zich gelukkiger dan ooit, ondanks de omstandigheden. Maar Léonor zou Léonor niet zijn als zijzelf niet achter een aantal geheimen komt, in haar eentje belangrijke keuzes moet treffen én nog wat harten op hol laat slaan…

Léonor veranderd aanzienlijk in dit deel. Haar wantrouwige kant valt voor een groot deel weg. De vriendschappen tussen de meiden wordt hechter en de liefde bloeit. Ze heeft nog nauwelijks last van haar salamander. Dat wil niet zeggen dat Léonor haar nieuwsgierigheid en gedrevenheid kwijt is. Ze zet alles op alles om uit te zoeken wat nu de waarheid is en wat de oplossing voor rapport Noé kan zijn. Dat Léonor veranderd en haar ‘muur’ laat zakken komt haar echter wel duur te staan.

Phobos 2 eindigt weer met zo een drastische cliffhanger dat ik het boek bijna tegen de muur wilde gooien (grapje, grapje). Ik heb antwoorden nodig, en wel nu!