I love you to the moon and back...

Een verboden liefde in de verste uithoeken van ons universum

Seren leeft aan boord van de Ventura, een ruimteschip van de NASA. De bemanning omvat meerdere generaties en is op weg naar de dichtstbijzijnde bewoonbare planeet. Seren worstelt met de zin van het leven. Haar generatie werd aan boord geboren, heeft de aarde nooit gekend, maar zal ook de eindbestemming niet bereiken. Haar leven speelt zich af aan boord van de Ventura, en iets anders zal ze nooit kennen. Tenminste… dat is de gedachte waarmee ze is opgevoed.

Een nieuwe YA dystopian in de ruimte, woehoe! Ik was helemaal weg van de 100 trilogie, dus ik verheugde me heel erg op dit boek. Dus ik had heel erg veel geluk toen hij in de Celebrate Books box van juli zat!
Ik ben er dan ook vrijwel meteen aan begonnen. Ik had hem ook binnen een dag uit. Zo snel heb ik al héél lang niet meer gelezen. En wat was hij goed! Even wat uitleg.

Seren is het het hoofdpersonage. Een meisje van 16 jaar dat dus op een ruimteschip woont, dat haar diploma heeft gehaald en dus een baan en een partner toegewezen krijgt. Seren is het alleen niet echt eens met hoe het eraan toe gaat op het schip. Seren heeft overal vraagtekens bij, vooral als zij haar levenspartner toegewezen krijgt. Eigenlijk heeft ze een goede huwelijkskandidaat gekregen, maar zij walgt van hem omdat ze van het systeem walgt. Waarom kan men niet gewoon trouwen met wie men wil en kan je niet je eigen leven bepalen? Seren had de hoop opgegeven, tot ze Dom ontmoet…

Je leest vlot door het boek heen, na ieder hoofdstuk wil je weer verder lezen. Kate Ling zorgt er voor dat je het ruimteschip precies voor je ziet en lijkt het alsof je samen met Seren er doorheen wandelt. Je voelt de frustratie van Seren, dat iedereen zich maar gewoon bij de manier van leven op het schip heeft neergelegd. Je voelt het onbegrip en de wanhoop die ze voelt, en tegelijkertijd hoe liefde en gebeurtenissen hoop weer doet opbloeien. Het was best een emotionele achtbaan, waar ik nog steeds niet helemaal overheen ben.

Het enige wat jammer is, is dat alles best vlug en ‘makkelijk’ gaat. Hier kan ik helaas niet te veel over zeggen, maar ik vind dat Kate in het dit boek best veel heeft laten gebeuren. Dat wil niet zeggen dat ik niet heel erg uitkijk naar de vervolg delen van dit boek! Ik hoop alleen wel dat de personages en de onderlinge relaties en banden wat meer diepgang krijgen. Dat vond ik nu wat magertjes.

Desalniettemin, een heerlijk boek, met een prachtige cover die smaakt naar meer. Ik zit alleen nu wel in een leesdip. Even in mijn TBR- lijstje kijken en hopen dat een van die boeken mij net zo blij kunnen maken als Eenzaam en extreem ver weg heeft gedaan!