Fijne eerste kennismaking met Craven

De laatste gelofte’ van @m.w.craven is het 7de deel in de reeks rond Poe en Bradshaw. Voor mij was dit echter een eerste én geslaagde kennismaking met dit duo. Ik had niet het gevoel dat ik achtergrondkennis miste om goed te kunnen volgen. Tijdens het lezen krijg je voldoende informatie om mee te zijn in het verhaal. Door te verwijzen naar voorgaande zaken, maakt Craven je echter wel nieuwsgierig naar zijn voorgaande boeken! (Zo wordt die eindeloze TBR-stapel hoger en hoger! ). Want ze zijn toch wel de moeite waard om te lezen. De vlotte schrijfstijl van Craven, de interactie tussen de hoofdpersonages, de bij momenten sarcastische en droge humor maken dit boek tot een vlot te lezen boek. Door gebruik te maken van korte hoofdstukken en de vaart in het verhaal te houden zorgen ervoor dat je dit boek in no-time uit hebt. Door het verhaal te starten met een inkijk in het verdere verloop van het boek, wordt je als lezer direct getriggerd. Hoe past dit stuk in het verhaal? Waarom wordt net dit stuk uitgelicht? Craven houdt je continu in de ban!
De hoofdpersonages, Poe en Bradshaw, zijn bij deze kennismaking direct gebombardeerd tot favorieten. De interactie tussen die 2 is geweldig. Hun humor, de zorgzaamheid, de klik…maken deze 2 tot het ideale duo. Ook zij zorgen ervoor dat ik benieuwd ben naar meer! Naar vorige boeken maar ook naar een volgend boek, want dat einde…heel veel vraagtekens!

Waarover gaat de laatste gelofte?
Gretna Green wordt opgeschrikt door een brutale moord. Tijdens de huwelijksplechtigheid wordt de bruid neergeschoten door een onzichtbare moordenaar. Ze was zeker niet het eerste slachtoffer, de teller staat ondertussen op 17 doden. Door de willekeur is de paniek onoverzienbaar. Het openbare leven ligt stil, evenementen worden afgelast. Poe wordt teruggeroepen om samen met Bradshaw deze genadeloze moordenaar te strikken. Maar hoe stop je een sluipschutter die nooit mist en schijnbaar geen fouten maakt?