Het hart van de adelaar

Joana is een jonge, sterke vrouw vol met levenslust. Ze heeft al veel moeilijke dingen moeten doorstaan, maar komt telkens met heel veel hoop hieruit. Dat vond ik zo mooi aan Joana, de hoop die zij continu terugvindt.

De band die Joana opbouwt met de andere personages vond ik ook erg mooi. Vooral met Soren, Lucille, Judith en Marcus. De onverwachtse momenten zorgen voor bijzondere relaties.


Er gebeurt veel in het verhaal en verhaal begint dan ook meteen erg pakkend en spannend. Vanaf de allereerste bladzijde zat ik in het verhaal. De spanning wordt gedurende het boek niet minder. Emmelie weet de spanning heel goed vast te houden naar het einde toe.

Bij de laatste paar hoofdstukken wilde ik het boek echt niet meer wegleggen. Eigenlijk wilde ik dat vanaf het begin al niet. Maar aan het einde wilde ik zo graag weten hoe het met Joana en alle andere zou aflopen.


Zoals je hierboven hebt gelezen, ben ik erg enthousiast over de schrijfstijl van Emmelie. Het zijn redelijk korte hoofdstukken waar veel in gebeurt. De gebeurtenissen volgen elkaar redelijk snel op zonder dat het een opsomming van heftige gebeurtenissen wordt. Emmelie heeft de persoonlijkheid van Joana heel goed tijdens elke willekeurige gebeurtenis terug laten komen.


Over het hele boek ben ik heel erg enthousiast. Het is een wat dikker boek, maar als je aan het lezen bent, merk je hier helemaal niks van want je vliegt door het verhaal. Ik zou het boek dan ook zeker aanraden. Heerlijk met een kopje thee onder een dekentje met Het Hart van de Adelaar.

De keuze voor de titel vind ik na het lezen van het boek zo’n mooie pakkende titel. Het past echt heel goed.