Stille Duisternis

Vera is een rustig meisje. Ze schildert graag en ze wil het allerliefst naar de kunstacademie. Er is alleen één klein probleem Vera wil niet dat anderen haar schilderwerk zien.
Vera woont thuis met haar vader, moeder en broer. Haar vader bepaalt alles in huis en haar moeder gehoorzaamt. Haar broer is degene die tegen de regels van zijn ouders ingaat.

Vera heeft ook een hechte vriendengroep. Haar ouders zijn minder blij met deze vrienden en vinden dat zij een slechte invloed op Vera hebben.

De personages die ik het leukst vond waren Danny en de moeder van Vera.
Danny maakt veel mee en daardoor leef je erg met hem mee.
De moeder van Vera komt tot persoonlijk inzicht, waardoor ik haar steeds leuker begon te vinden in het verhaal.


Na het zien van de cover en het lezen van de flaptekst dacht ik een fantasie te gaan lezen, maar tijdens het lezen bleek dat niet het geval. Stille duisternis is een Contemporary. Na het lezen begrijp ik de keuze voor de cover wel, al is het misschien wat misleidend.


Aan het einde van het verhaal gebeurt heel veel. Een aantal dingen zie je echt wel aankomen. Maar door de hoeveelheid bleef ik toch verrast. Er gebeurde ook een aantal dingen waar verder in het boeken niet echt over gesproken werd, maar wel af en toe naar verwezen.


De schrijfstijl van Fenneke Zwaaneveld vond ik zelf wel heel prettig. Het zijn niet al te lange hoofdstukken. En de gebeurtenissen volgen elkaar in een fijn tempo op. Ook tussen de gebeurtenissen in, zijn de dialogen fijn geschreven.


Ondanks dat ik een fantasie had verwacht en ik daardoor even in de war was, vond ik dit een heel fijn boek. Het leest heel vlot en heeft daarnaast ook een hele mooie boodschap.