Lezersrecensie
De wedstrijd - een verhaal met levenslessen en bewustwording
Voor de leesclub “De Boekenreizigers” las ik “De wedstrijd” uit de pen van Koen D’haene.
Juan en Robbie zijn 2 broers die niets met elkaar gemeen hebben: Robbie is een rasechte voetballer en leeft voor zijn sport, terwijl Juan een kunstenaar is.
Het liefst van al tekent Juan stripverhalen en houdt hij zich bezig met zijn tekengerei, maar daar is papa niet mee opgezet.
Volgens papa heb je geen toekomst als artiest.
Na school fietst Juan regelmatig naar het jeugdhuis.
Dat is voor beide broers verboden terrein, maar toch houdt dit Juan niet tegen om eens een kijkje te nemen naar de kunstwerken die op de muur van het gebouw prijken.
Juan droomt er dan ook van om zich artistiek uit te kunnen leven op die muur.
Robbie leeft voor zijn sport.
Naast school en voetbal heeft hij echter geen tijd om met vrienden naar het jeugdhuis te gaan, laat staan om eens af te spreken met het mooiste meisje van zijn klas.
Maar wat Robbie nog het meest stoort, zijn de bemoeienissen van zijn vader.
Omdat hij bestuurslid is, meent hij dat hij het voor het zeggen heeft en niemand van de spelers vindt het leuk dat vader iedere speler nog eens op zijn plek zet.
Vooral Robbie moet het vaak vergelden want vader legt alle druk op zijn schouders, nu zeker het kampioenschap in zicht is.
Maar is vaders droom om profvoetballer te worden ook Robbies droom?
Het verhaal leest heel vlot en heel mooi geschreven dat je de scènes voor jouw geestesoog ziet lopen.
De wedstrijd is een prachtig verhaal van 2 broers met elk hun eigen interesses en dromen.
Maar deze dromen stroken niet altijd met wat ouders (in dit verhaal vader) in gedachten hebben.
Koen heeft in dit verhaal een levensles opgenomen die voor jongeren wel duidelijk zijn.
Maar ook voor de ouders zit er een les in het verhaal: wees trots op de talenten van jouw kinderen en gun hen hun vrijheid om deze te ontplooien.
Bedankt Koen om iedereen daar nog even bewust van te maken.
Juan en Robbie zijn 2 broers die niets met elkaar gemeen hebben: Robbie is een rasechte voetballer en leeft voor zijn sport, terwijl Juan een kunstenaar is.
Het liefst van al tekent Juan stripverhalen en houdt hij zich bezig met zijn tekengerei, maar daar is papa niet mee opgezet.
Volgens papa heb je geen toekomst als artiest.
Na school fietst Juan regelmatig naar het jeugdhuis.
Dat is voor beide broers verboden terrein, maar toch houdt dit Juan niet tegen om eens een kijkje te nemen naar de kunstwerken die op de muur van het gebouw prijken.
Juan droomt er dan ook van om zich artistiek uit te kunnen leven op die muur.
Robbie leeft voor zijn sport.
Naast school en voetbal heeft hij echter geen tijd om met vrienden naar het jeugdhuis te gaan, laat staan om eens af te spreken met het mooiste meisje van zijn klas.
Maar wat Robbie nog het meest stoort, zijn de bemoeienissen van zijn vader.
Omdat hij bestuurslid is, meent hij dat hij het voor het zeggen heeft en niemand van de spelers vindt het leuk dat vader iedere speler nog eens op zijn plek zet.
Vooral Robbie moet het vaak vergelden want vader legt alle druk op zijn schouders, nu zeker het kampioenschap in zicht is.
Maar is vaders droom om profvoetballer te worden ook Robbies droom?
Het verhaal leest heel vlot en heel mooi geschreven dat je de scènes voor jouw geestesoog ziet lopen.
De wedstrijd is een prachtig verhaal van 2 broers met elk hun eigen interesses en dromen.
Maar deze dromen stroken niet altijd met wat ouders (in dit verhaal vader) in gedachten hebben.
Koen heeft in dit verhaal een levensles opgenomen die voor jongeren wel duidelijk zijn.
Maar ook voor de ouders zit er een les in het verhaal: wees trots op de talenten van jouw kinderen en gun hen hun vrijheid om deze te ontplooien.
Bedankt Koen om iedereen daar nog even bewust van te maken.
1
Reageer op deze recensie