Kil - een echte mindfuck

Voor de leesclub “de Boekenreizigers” mocht ik het boek “Kil” lezen, ontsproten uit het brein van Johnny Bollé.
De cover is ook vrij “kil” qua uitstraling: een rode pump in een plas bloed met daarbij een naald.
Ook de grijze achtergrond zorgt voor die kille uitstraling.

Deze psychologische thriller begint met “Ik was achttien toen ik mijn moeder vermoordde….”
Deze zin alleen al zorgde voor mij dat ik wou weten wie de oudermoord op zijn of haar geweten had en vooral waarom.
Dan begint Johnny het verhaal te vertellen van Scarlet, een knappe vrouw die het gemaakt heeft in het leven: ze is heel rijk, mooi, houdt van heel veel macht en ze baadt een immobiliënkantoor uit waarbij enkel de rijken onder haar clientèle gerekend kan en mag worden.
Maar toch gaat er iets duisters schuil.
Scarlet lijkt zich steeds op haar hoede te zijn, kijkt steeds achter haar schouder.
Ze verbergt iets, maar wat?
En waarom voelt ze zich zo opgejaagd?
Er moet toch iets zijn dat haar angstig maakt?

Johnny is een meester in het misleiden van zijn lezers.
Door het boek te schrijven in heden en verleden en in de invalshoeken van verschillende personages, krijg je als lezer een bijzondere mindfuck bij het lezen van het plot.
Dit was zeer knap gevonden.
Met deze psychologische thriller bewijst Johnny dat ook dit genre voor hem een eitje is, al hou ikzelf veel liever van een echte thriller met gruwelijke taferelen en veel bloed.
Al heb ik ook enorm veel genoten van Kil.
Johnny, nog eens een dikke merci dat we jouw boek mochten lezen en ontleden.
En zoals altijd, kijk ik uit naar jouw nieuw boek !!!
Vanwege jouw trouwe lezer

Kristel