Frances - alweer een parel uit vervlogen tijd

Voor de leesclub “De Boekenreizigers” mocht ik het tweede deel “Waar de mist niet kan komen – Frances” lezen, geschreven door Aster Borg.
In het eerste deel kwam Lily te weten dat haar ouders niet haar echte ouders zijn, en dat Madeleine Gilmore een valse identiteit is van haar moeder, maar dat ze in werkelijkheid Frances Rutherfort.
Ze vond dan ook de dagboeken van haar moeder die ze angstvallig had opgeborgen zodat haar geheimen voor Lily niet gevonden zouden worden.
Maar op haar sterfbed kwam het er allemaal uit en dus las Lily de dagboeken.
Om te achterhalen wie ze werkelijk is en of ze nog levende familieleden heeft, besloot Lily om de oversteek naar Europa te maken.
Aan boord van SS Belgenland leerde ze Floris kennen, een aantrekkelijke schrijver uit Antwerpen.
Bij hem voelde ze zich heel erg op haar gemak en Floris had de gave om Lily te doorgronden en ontdekte met welk verdriet Lily te kampen heeft.
Floris besloot om Lily te helpen met haar zoektocht, maar ook hij zorgde ervoor dat ze niet steeds met haar neus in de dagboeken zat, en dat ze ook wel wat van het leven aan boord kon genieten.
Hun vriendschap bloeide heel snel op tot een hechte vriendschap.

Ondertussen leer je als lezer ook de jonge Frances kennen.
Op aanraden van haar vriendin Ruth, ging ze aan de slag als au pair bij een jong welgesteld gezin in Parijs.
De kinderen raakten heel snel aan haar gehecht, maar niet enkel de kinderen waren graag in haar nabijheid.
Na enkele maanden verliet Frances Parijs hals over kop om terug te keren naar huis.
Ze droeg een groot geheim met zich mee die ze meenam tot in haar graf…..

Bij de boekvoorstelling van Frances, vertelde Johnny Bollé aka Aster Borg dat hij eerst het verhaal van France had geschreven maar dat haar geheim niet in het eerste boek ontdekt mocht worden.
Daarom had hij het idee geopperd om een trilogie te schrijven voor “Waar de mist niet kan komen”.
In het eerste deel leerden we Lily kennen als prille twintiger en als een oude dame die terugdacht aan haar leven.
In het tweede deel kom je dan te weten waarom haar leven helemaal op de kop werd gezet door de geheimen die haar moeder voor haar had verborgen.
Als lezer was ik zo in de ban van het verhaal.
Niet enkel was ik nieuwsgierig naar het geheim van Frances, ik was ook helemaal weg van de ontluikende vriendschap tussen Lily en Floris.
Ook werd ik opnieuw meegezogen in de jaren 1912 en proefde ik de sfeer van toen, het verhaal van de Titanic, de glitter en glamour van weleer ….
Hier klopte ook het verhaal.
Johnny heeft de gave om de sfeer van toen te beschrijven en de lezer mee te voeren naar de tijd van toen, ookal waren we nog niet geboren.
Dit tweede deel heb ik gretig verslonden en ik kijk enorm uit naar het derde, en jammer genoeg het laatste deel van deze trilogie.

Ik zou zeggen, Johnny, opnieuw een dikke proficiat met dit prachtig boek.
Niet alleen is de cover alweer een pareltje, ook de inhoud is een parelsnoer….
Tot bij de volgende boekvoorstelling van het derde deel.