“Everyone is immortal until they’re not.”

Ik dacht heel lang dat ik geen review voor dit boek zou gaan schrijven, omdat ik geen idee had wat ik nu eigenlijk precies van dit boek vond. Maar toen begon ik met schrijven, en kwam ik er heel snel achter hoe ik over dit boek denk.

Om eerlijk te zijn, waren mijn verwachtingen anders dan dat het boek was, waardoor ik me toch wel een beetje teleurgesteld voel. Ik heb ook heel lang niet geweten wat ik van dit boek vond. Wat ik echt jammer vind, want van het eerste deel heb ik best wel genoten.

Ik vond het boek eigenlijk een beetje saai. Ik miste de spanning. Ik miste het reizen tussen de verschillende werelden. Ook keek ik door het eerste boek heel erg uit naar wat piraterij, maar dat was eigenlijk alleen in het begin aanwezig en ook maar heel kort.

Vroeg in het verhaal wordt je er op gewezen dat er veranderingen plaats vinden in Wit Londen. Je denkt dat daar de nodige spanning vandaan zou komen. Je verwacht dat daar iets groots gaat gebeuren, maar er word maar weinig mee gedaan tot het einde. Er zitten ook veel te grote stukken tussen om een gevoel van spanning te houden, waardoor het tot het einde nogal nutteloos voelt. Ook al zorgt het er uiteindelijk wel voor dat je nieuwsgierig wordt naar het volgende en laatste deel van de serie.

Waar ik vooral heel erg naar uit keek, toen ik aan dit boek begon, was de elementen competitie. Ik werd helemaal enthousiast toen ik dit las. Er is gewoon is zo leuks aan magische competities, zeker met zo’n magische stelsel als in dit boek. Jammer genoeg door het nogal lang voordat je bij het deel komt waar in die wedstrijd ook echt plaats vind. Ik begon me zelfs af te vragen of hij nog wel zou plaats vinden. Er wordt zoveel over gesproken in dit boek, maar toch vormt het maar een klein deel van dit boek. Wat ik wel een beetje teleurstellend vond, ook al was het wel ontzettend gaaf om over de wedstrijden te lezen.

De wereld blijf ik ook interessant vinden. De wereld is ook het leukste element van dit boek. Een boek dat zich afspeelt in London kan ik ook niet overslaan. In elk boek leer je ook weer meer over de verschillende wereld, hoe ze daar met magie omgaan en er over denken, de verschillende volken en culturen die in de verschillende werelden aanwezig zijn en hoe de werelden van elkaar verschillen. Het is ook heel cool dat in Rood Londen over magie wordt gepraat alsof het een levend wezen is. Ik hoop in het volgende deel meer over Grijs Londen te leren.

Ondanks dat de wereld interessant is om over te lezen, weet ik niet zo goed of ik Lila wel echt een leuk personage vind. Ze is echt zo dol op haar mensen en zo achterdochtig. Ze vertrouwt echt niemand en zoekt overal wat achter. Ook beseft ze duidelijk niet wat ze allemaal heeft en is ze altijd op zoek naar meer, wat op de een of andere ongelofelijke manier ook nog allemaal mogelijk is. Ze houdt ook totaal geen rekening met anderen en doet gewoon wat ze zelf wil. In het verhaal wordt ook heel erg duidelijk gemaakt dat ze anders is dan alle andere meisjes en dat alles voor haar mogelijk is. Ze kan ook echt alles, zonder veel oefening. Ik begon me steeds meer aan haar te irriteren hoe verder ik in het boek kwam. Het enige leuke aan haar is dat ze vastberaden is, maar ook wel weer extreem.

Daarentegen vond ik het leuk om over Rhy te lezen. Hij is steeds volwassener aan het worden, wat hem veel leuker maakt. Kell vond ik in het vorige boek leuker. In dit boek voelt hij veel eentoniger, waarschijnlijk komt dat omdat hij steeds dezelfde gevoelens heeft, die op zich wel begrijpelijk zijn. Ik blijf trouwens ontzettend dol op Kell’s jas. De band tussen Kell en Rhy is dan wel weer interessant.

Alucard, een nieuw personage, heeft mijn interesse wel gewekt. Je hebt geen idee wie hij nu eigenlijk is. Hij heeft zo veel verschillende kanten en hij weet zichzelf ook steeds weer interessanter te maken. Ik ben echt zo benieuwd naar zijn achtergrondverhaal.

Dit boek heeft een fijne en duidelijke schrijfstijl, die je makkelijk meeneemt in het verhaal.

Het laatste is meer een vraag dan een mening, maar wat is er mis met Koning Maxim? Dat vraag ik me echt al het hele boek af. Hij doet zo ontzettend onnadenkend.