“It was impossible, of course, but when did that ever stop an dreamer from dreaming?”

Dit boek is zo moeilijk onder woorden te brengen, te beschrijven. Ik wou dat ik dit boek zelf had geschreven, ik ben er echt zo van onder de indruk. Het is zo rijk, zo vol met myths en verhalen in verhalen. Er is zoveel te zien, te horen, te lezen en te beleven.

Dit is een boek die je echt moet lezen, om het verhaal echt tot je te laten doordringen, om de volledige ervaring te krijgen. Het liefst zonder te weten waar het over gaat.
Ik ben echt verliefd op dit boek geworden, ondanks dat ik het einde niet zo leuk vond en dat ik sommige dingen al vermoedde die zouden gaan gebeuren. Het is gewoon zo betoverend. De schrijfwijze is mooi en vol details. Ik hou echt van Lazlo, ik kon mezelf in hem en Sarai zien, haar gevoel was zo begrijpelijk. Maar ook de wereld, er zijn zoveel lagen, zoveel emoties. Laini legde alles zo goed vast, dat het bijna echt aanvoelde, dat het bijna echt leek.

Ik denk wel dat dit boek best zwaar voelen, met de vele details en de zware wereldopbouw, waardoor het soms lastig zijn om dit boek op te pakken, maar als je eenmaal in het verhaal zit, is moeilijk weg te leggen. Dan is een boek om bij weg te dromen