“Someone who broke your heart is often not the person who can mend it.”

Ik ben een groot fan van Cassandra Clare. Ik keek dan ook heel erg uit naar dit boek. Maar hoe langer ik over dit boek nadacht, hoe minder leuk ik hem eigenlijk begon te vinden. Het begin van het boek vond ik leuk. Het was spannend en zelfs moeilijk weg te leggen, maar het einde was een beetje te langdradig. Ik had het gevoel dat ik het einde al had gelezen, voordat het echte einde kwam. Ik wist van tevoren al dat het geen gelukkig einde zou worden, zeker omdat er nog een boek moet komen. Het voelde ook alsof er op het laatste moment nog voor drama gezorgd moest worden, anders eindigt het boek te hoopvol.

Ik hou van deze personages, maar sommige keuzes die ze maken, zijn gewoon zo niet doordacht dat ik me er echt aan begon te ergeren. Het is gewoon te veel miscommunicatie en niet de moeite doen om elkaar te begrijpen, met elkaar te praten. Het hele boek draait eigenlijk op die miscommunicatie en dat zorgde er echt voor dat ik niet zoveel van dit boek kon genieten als ik had gewild.

Ondanks dat kijk ik uit naar het volgende en laatste deel van deze serie. Ik heb mijn gelukkige einde gewoon nodig en meer Christopher, Anna en Thomas. Ik hoop echt dat ze meer aandacht krijgen in het volgende deel. Het leukste van dit boek vond ik dan ook dat we meer over Grace en Jesse te weten kwamen. Dat was ook echt nodig.