“To really be a nerd, she’d decided, you had to prefer fictional worlds to the real one.”

Dit boek heeft me niet laten fangirlen zoals ik graag had gewild. Misschien als ik jonger was geweest….

Ik denk dat het vooral te maken had met het feit dat ik me niet emotioneel verbonden voelde met het boek. Het raakte me totaal niet. Ik voelde zo afstand tussen de personages en mij. Wat eigenlijk niet had verwacht, want Cath lijkt veel op mij. Haar gevoelens miste voor mij de diepgang. Het voelde allemaal te oppervlakkig, te geforceerd, wat ervoor zorgde dat ik helemaal niks voelde en niet echt met haar meeleefde. Ik begon me eerder aan haar te ergeren dan dat ik me met haar verbonden voelde. Het irritantste vond ik nog wel dat ze niks een kans gaf. Het was altijd direct nee.

Het was ook allemaal nogal het uiterste, natuurlijk is dat in het echt ook zo, maar hier leek geen tussenweg te zijn. Het was of thuis zitten of feesten. Het was niet zo nu en dan een feestje, dan een avondje thuis. Dat leek niet te kunnen.

Het voelde ook alsof dit boek om alle belangrijke situatie/problemen heen cirkelde, het ging er nooit dieper op in. Het was allemaal zo voorzicht, alsof anders het boek je te veel zou raken, te emotioneel zou worden, daar was dit boek niet voor.
Ik snapte ook echt niet waarom er niet gewoon gezegd werd dat Levi dyslectisch was. Alsof dat een taboe is. Het zou juist goed zijn als daar in boeken over gepraat wordt, het komt eigenlijk nooit in boeken voor.

Ook was ik niet zo’n fan van de romance in dit boek en dat terwijl ik van romantiek in boeken hou. Ik kies ook vaak boeken met romantiek erin. Maar dit was gewoon niks voor mij. De romantiek in dit boek is gewoon zo sloom. 200 pagina’s gingen soms voorbij en er gebeurde nog steeds niks. En als er wat gebeurde, moest je daarna weer lang wachten. Ook was het nogal cheesy en totaal geen zwijmel, zwijmel. Ze kende elkaar niet eens echt goed en waarom zomaar opeens samen.

Ik moet wel zeggen dat ik het goed vond dat dit boek het gesprek aan ging over alcohol en de gevaren daarvan en dan vooral in het studentenleven, waar iedereen drinkt. Ook het gesprek over seks en er niet klaar voor zijn, de onzekerheid die je kunt voelen en dat je nog onervaren bent. Het had alleen allemaal wat dieper gemogen.
Ook had ik graag meer van de relatie tussen Wren en Cath willen zien.

De schrijfstijl was dan wel weer fijn. Het las makkelijk en heeft me een paar keer aan het lachen gemaakt.