Het belang van praten

Blijkbaar ben ik in de stemming voor vriendschap thrillers, want dit gaat net als 13 minuten over vriendschap en geheimen. Ik snap echt niet waarom mensen, vriendinnen nog wel, niet gewoon met elkaar praten. Heel veel problemen zouden echt veel eerder zijn opgelost als ze met elkaar hadden gepraat. Maar ze houden het geheimen en trekken conclusies voor ze het hele verhaal hebben gehoord. Natuurlijk maakt dit het boek wel spannender. Zeker met de fragmenten van de vijfde brief tussen door. Ik vind het ook origineel dat het verhaal word vertelt aan de hand van een biecht, met de biecht gaan we steeds terug naar het moment, van waar alles is begonnen. Je krijgt al vrij snel door wie in de groep wie is. Deb is de stoere, Eden de relaxste, Trina de stille en Jodie de regelaar. Ik irriteer me een beetje aan Jodie juist om dat regelen, het komt nogal dwingend over, maar hoe meer je over haar leven weet, hoe meer je met haar meeleeft. Ik dacht alleen dat het boek over tieners zou gaan en niet over volwassenen. Hierdoor lees je wel veel over verschillende levensfases en hoe dat invloed heeft op de vriendschap. Geheimbrieven is alleen niet de juiste manier om een vriendschap sterker te maken. Misschien in het begin wel, maar je helpt elkaar er niet verder mee. Ik dacht te weten van wie de vijfde brief kwam, maar de volgende pagina gooide dat weer in duigen. Het besef moment is wel heel grappig geschreven en het einde maakt het plaatje echt compleet. Toch ben ik nog steeds van mening dat je gewoon moet praten, op deze manier vermijdt je al deze nare gebeurtenissen.