Creëert bewustwording bij de doelgroep, maar kan de leeshonger van de ervaren lezer niet stillen

In 2012 werd Malala Yousafzai wereldnieuws door de vreselijke aanslag op haar leven waarbij ze in haar thuisland Pakistan op weg van school naar huis door de Taliban door het hoofd werd geschoten. Zoals bekend overleefde ze de aanslag en in 2013 publiceerde ze haar biografie Ik ben Malala. In 2014 verscheen er een speciale jongereneditie van dit boek en in 2017 zelfs een graphic novel. Nu, in 2019, publiceert ze een nieuw boek waarin ze meisjes die gevlucht zijn een podium geeft om hun verhaal te vertellen.

In Wij zijn gevlucht lezen we de verhalen van een aantal meisjes die hun land hebben moeten ontvluchten en daardoor ontheemd zijn geraakt. Zij vertellen over hun vlucht en wat ze daarbij allemaal hebben moeten achterlaten. Vervolgens vertellen ze over hun reis en wat ze na hun vlucht graag weer willen bereiken. Hier heb ik meteen een punt van kritiek op dit boek. De meisjes krijgen gemiddeld drie pagina's voor hun verhaal en hierdoor blijven hun verhalen wat op de vlakte. Het is duidelijk hoe wanhopig ze zijn om te moeten vluchten en ook hoe graag ze in hun "nieuwe thuis" verder willen met hun leven. Wat hier echter ontbreekt is wat achtergrond over het conflict in bijvoorbeeld Jemen of Syrië. Voor de doelgroep, jeugd en Young Adult lezers, is dit essentieel om meer verbondenheid te voelen met de meisjes en hun verhalen beter te kunnen begrijpen. Voor de ervaren lezer mist het boek diepgang door het ontbreken van deze achtergronden. Het boek komt mijns ienziens beter uit de verf als er minder meisjes aan het woord zouden zijn gelaten en hun verhalen wat langer zouden zijn geweest.

Wat ik ook jammer vond was het verhaal van Malala zelf. Wij zijn gevlucht begint met haar verhaal en hoe zij in Pakistan heeft moeten vluchten toen het leger de strijd aanging met de Taliban. Voor de lezers die Ik ben Malala niet hebben gelezen heeft dit gedeelte van Wij zijn gevlucht een toegevoegde waarde, maar voor de lezers die Ik ben Malala wél hebben gelezen is dit een één op één herhaling en dat is zonde. Deze ruimte had beter benut kunnen worden door óf meer achtergrondinformatie te geven bij de verhalen van de andere meisjes, óf een stukje te verwerken over Malala haar huidige leven.

Tot zover mijn punten van kritiek. Wat
Wij zijn gevlucht wel goed doet is het bewustmaken van jongeren. Het boek maakt je er bewust van dat vluchtelingen vaak als beesten worden behandelt en als minderwaardig worden gezien. Dit boek laat goed zien dat het gewone mensen zijn als jij en ik, maar dat ze de pech hebben in een conflictgebied te wonen en te moeten vluchten. Daarnaast laat het boek ook zien dat deze meiden nog altijd hoop hebben en hun dromen nog steeds najagen ondanks dat ze hebben moeten vluchten. Jongeren kunnen veel van dit boek leren, ook op het punt dat vluchtelingen overal vandaan komen. Zo zijn er niet alleen vluchtelingen in het Midden-Oosten, maar ook in Latijns-Amerika en Afrika.

In het kort is Wij zijn gevlucht een interessant boek dat bij de doelgroep bewustwording zal creëeren. Ik beveel het boek dan ook zeker aan om te gebruiken in het onderwijs. Helaas biedt het boek geen achtergrondinformatie waardoor jongeren deze zelf moeten opzoeken als ze meer willen leren over conflicten in bepaalde gebieden. Voor ervaren lezers is dit boek misschien minder fijn leesmateriaal omdat het een dun boek is waar veel verhalen in staan. Hierdoor blijven de meisjes en hun verhalen wat op de vlakte. Er mist diepgang en achtergrondinformatie en dat kan de leeshonger van de ervaren lezer niet stillen.